Αριθμός απόφασης 92/2024

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

2^ο ΤΜΗΜΑ

Αριθμός Απόφασης 92/2024

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ  

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη και Μαριάννα Μπέη, Εφέτη- Εισηγήτρια, που ορίστηκαν απ’ τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, και από την Γραμματέα Τ.Λ..

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……………, για να δικάσει τις ακόλουθες υποθέσεις :

Α. ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ-ΑΣΚΟΥΝΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΦΕΣΗΣ : 1) Της εταιρίας με την επωνυμία «…………….», που εδρεύει στην Κύπρο και διατηρεί υποκατάστημα στην Ελλάδα, στο ………. Αττικής, ……………., με ΑΦΜ ………… ΔΟΥ ΦΑΕ Αθηνών, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, και 2) ……………… οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Αδαμάντιου Μπασαρά του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών  (ΑΜ ΔΣΑ ……………) με δήλωση κατ’ άρ. 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.

ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ – ΚΑΘ’ ΟΥ ΟΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ : …………………,   που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Βασιλείου Σωτηρόπουλου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών  (ΑΜ ΔΣΑ ………….) με δήλωση κατ’ άρ. 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.

Β. ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ……………..,   που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Βασιλείου Σωτηρόπουλου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών  (ΑΜ ΔΣΑ ……….) με δήλωση κατ’ άρ. 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Της εταιρίας με την επωνυμία «…………..», που εδρεύει στην Κύπρο και διατηρεί υποκατάστημα στην Ελλάδα, στο … Αττικής, ………………., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, και 2) …………., οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Αδαμάντιου Μπασαρά του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών  (ΑΜ ΔΣΑ ……….) με δήλωση κατ’ άρ. 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.               Οι υπό στοιχ. Α εκκαλούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 24-2-2021 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2021 έφεσή τους κατά της 1232/2020 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που κατατέθηκε στο παρόν Δικαστήριο με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2021, όπως συμπληρώθηκε με τους από 21-6-2022 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2022 πρόσθετους λόγους έφεσης. Η εν λόγω έφεση και οι πρόσθετοι λόγοι αυτής προσδιορίστηκαν αρχικά για τη δικάσιμο της 22^ης /9/2022 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκαν στο πινάκιο.               Ο υπό στοιχ. Β εκκαλών ζητά να γίνει δεκτή η από 29-3-2022 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 έφεσή του κατά της 1232/2020 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που κατατέθηκε στο παρόν Δικαστήριο με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2022, προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 22^ης-9-2022 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, όπου οι υποθέσεις εκφωνήθηκαν νόμιμα με την σειρά τους από το σχετικό πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν με δηλώσεις κατ’ άρ. 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και κατέθεσαν προτάσεις.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ο υπό στοιχ. Β εκκαλών και υπό στοιχ. Α εφεσίβλητος άσκησε ενώ-πιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 20-9-2018 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2018 αγωγή (ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών-δια του τύπου) κατά των εναγομένων και ήδη υπό στοιχ. Α εκκαλούντων και υπό στοιχ. Β εφεσίβλητων.  Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά με την υπ’ αρ. 1232/2020 οριστική απόφαση, αφού δίκασε την αγωγή αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών-διαφορών περί του τύπου, την έκανε εν μέρει δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής ασκούν ενώπιον του δικαστηρίου που την εξέδωσε : α) οι εναγόμενοι, εν μέρει νικητές και εν μέρει ηττηθέντες διάδικοι την από 24-2-2021 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2021 έφεσή τους, που κατατέθηκε στο παρόν Δικαστήριο με ΓΑΚ/ ΕΑΚ/………/2021, όπως συμπληρώθηκε με τους από 21-6-2022 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ/………../2022 πρόσθετους λόγους έφεσης, και β) ο ενάγων, εν μέρει νικητής και εν μέρει ηττηθείς διάδικος, την από 29-3-2022 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/ …………./2022 έφεσή του, που κατατέθηκε στο παρόν Δικαστήριο με ΓΑΚ/ ΕΑΚ/………./2022. Οι ένδικες εφέσεις στρεφόμενες κατά της ιδίας απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε επί της ανωτέρω αγωγής, πρέπει σύμφωνα με το αρ. 246 ΚΠολΔ να ενωθούν και συ-νεκδικασθούν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας αλλά και διότι με τον τρόπο αυτό επιταχύνεται και διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και κυ-ρίως αποφεύγεται η έκδοση αντιφατικών αποφάσεων.

Οι ένδικες εφέσεις που βάλλουν κατά της 1232/2020 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ασκήθηκαν νομότυπα  και παραδεκτά κατ’ άρ. 511, 513 παρ.1, 516 παρ. 1, 517 ΚΠολΔ,  με την κατάθεση δικογράφων στην γραμματεία του Δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση (άρθρ. 495 παρ.1 ΚΠολΔ) και την καταβολή των σχετικών παραβόλων (495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα (518 παρ. 2 ΚΠολΔ), αφού δεν έλαβε χώρα επίδοση της εκκαλουμένης, που δημοσιεύθηκε στις 2-4-2020, και οι εφέσεις κατατέθηκαν, η μεν υπό στοιχ. Α έφεση στις 24-2-2021, η δε υπό στοιχ. Β έφεση στις 29-3-2022, όπως προκύπτει απ’ τις οικείες πράξεις κατάθεσης. Επομένως, φερόμενες νομίμως στο Δικαστήριο αυτό που είναι αρμόδιο για την εκδίκασή τους (αρθρ. 19 ΚΠολΔ), πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να εξεταστούν στην συνέχεια ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητα των λόγων τους (άρθρ. 533 παρ. 1 ΚΠολΔ) κατά την ίδια διαδικασία όπως και πρωτοδίκως (535 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, οι υπό στοιχ. Α εκκαλούντες, με το απόαπό 21-6-2022 δικόγραφο που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 και επιδόθηκε εμπρόθεσμα στον εφεσίβλητο, όπως προκύπτει απ’ την υπ’ αριθ. …../21-6-2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών ……….., άσκησαν πρόσθετους λόγους έφεσης. Οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης ασκήθηκαν σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου (άρθρ. 591 παρ. 1 εδ. ζ ΚΠολΔ) και πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτοί, εφόσον, όπως θα καταδειχθεί κατωτέρω, συνδέονται με τα εκκληθέντα με την έφεση κεφάλαια της πρωτόδικης απόφασης, και να συνεκδικαστούν με την έφεση, σύμφωνα με τις προβλέψεις των άρθρων 246 και 524 παρ. 1 εδάφ. α’ ΚΠολΔ, ώστε να εξεταστεί το παραδεκτό και το βάσιμο αυτών (άρθρα 532, 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

Με την από 20-9-2018 και με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2018 αγωγή του προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, ο ενάγων και ήδη υπό στοιχ. Α εφεσίβλητος και υπό στοιχ. Β εκκαλών, ισχυρίζεται ότι τυγχάνει εφοπλιστής, επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, δύο ποδοσφαιρικών ομάδων, μέτοχος ναυτιλιακής εταιρίας, με πολιτική δράση στο παρελθόν και δραστηριότητα σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο. Ότι η πρώτη εναγομένη, που είναι ιδιοκτήτρια και διαχειρίστρια της ιστοσελίδας ………… και ο δεύτερος εναγόμενος ως δημοσιογράφος – αρθρογράφος και διευθυντής σύνταξης στην ιστοσελίδα αυτή, με την ανάρτηση των ακόλουθων δημοσιευμάτων, και δη στις 12-3-2018 το πρώτο, στις 13-3-2018 το δεύτερο, στις 8-11-2017 το τρίτο, το τέταρτο και το πέμπτο, στις 9-11-2017 το έκτο, στις 12-11-2017 το έβδομο και στις 19-11-2017 το τελευταίο, το περιεχόμενο των οποίων παρατίθεται αυτούσιο στο δικόγραφο με τονισμένη γραμματοσειρά στα κρίσιμα σημεία, προσέβαλαν παράνομα και υπαίτια την προσωπικότητά του, αφού τον συκοφάντησαν, άλλως τον δυσφήμισαν/εξύβρισαν, όπως αναλυτικά εκθέτει, ότι με τα τρία αναρτηθέντα στις 8-11-2017 δημοσιεύματα, οι εναγόμενοι δημοσιοποίησαν ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα, που αφορούν τη με ΑΒΜ ………. σχηματισθείσα δικογραφία στην Εισαγγελία Αθηνών μετά από ασκηθείσα σε βάρος του ποινική δίωξη, κατά παράβαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων και παρά την ύπαρξη της 347/2018 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, με την οποία οι εναγόμενοι είχαν υποχρεωθεί να παραλείπουν στο μέλλον τη σύσταση και διατήρηση αρχείου προσωπικών του δεδομένων σχετικών με την συγκεκριμένη δικογραφία. Ότι, επίσης, με τα δημοσιεύματα της 8^ης-11-2017, της 9^ης-11-2017 και της 19^ης-11-2017 οι εναγόμενοι καταστρατήγησαν το τεκμήριο αθωότητάς του, αφού τον παρουσιάζουν ως ένοχο πριν το πέρας της ποινικής διαδικασίας σε βάρος του, κατά τα αναλυτικά εκτιθέμενα στο δικόγραφο. Επίσης ο ενάγων διατείνεται ότι, πριν την άσκηση της ένδικης αγωγής,  επέδωσε στους εναγόμενους εξώδικη δήλωση διαμαρτυρόμενος για την άνω συμπεριφορά τους και καλώντας τους όπως εντός δέκα ημερών αποσύρουν τα εν λόγω δημοσιεύματα και προβούν σε ανάρτηση ανακλητικού και αποκαταστατικού δημοσιεύματος υποδεικνύοντας το περιεχόμενό του, πλην, όμως, δίχως αποτέλεσμα. Με βάση τα πραγματικά αυτά περιστατικά, ο ενάγων ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν, αλληλεγγύως και εις ολόκληρο έκαστος, το ποσό των 300.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την κατά τα άνω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά τους, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Επίσης ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να αποσύρουν τα επίμαχα δημοσιεύματα απ’ την ιστοσελίδα τους και να παύσουν τη διατήρηση του αρχείου ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων σε σχέση με την ΑΒΜ ………… δικογραφία της Εισαγγελίας Αθηνών, με την απειλή σε βάρος τους χρηματικής ποινής ποσού 5.000 ευρώ για κάθε ημέρα παράλειψης, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να απέχουν στο μέλλον από κάθε  προσβολή της προσωπικότητάς του με οποιονδήποτε τρόπο και ειδικότερα να παραλείπουν στο μέλλον να δημοσιεύουν ή να επιτρέπουν να δημοσιεύονται προσβλητικά γι’ αυτόν δημοσιεύματα και αναρτήσεις καθώς και να συστήνουν ή να διατηρούν αρχείο προσωπικών του δεδομένων που σχετίζονται με ποινικές δικογραφίες (ιδίως της υπ’ αρ. ΑΒΜ ………….. δικογραφίας της Εισαγγελίας Αθηνών), να επεμβαίνουν σ’ αυτό, να επεξεργάζονται τα δεδομένα του και να τα δημοσιοποιούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την απειλή χρηματικής ποινής ύψους 5.000 ευρώ για κάθε παράβαση, να διαταχθεί η δημοσίευση της απόφασης στον ιστότοπο ιδιοκτησίας και διαχείρισης της πρώτης εναγομένης με την απειλή σε βάρος των εναγομένων χρηματικής ποινής 5.000 ευρώ για κάθε ημέρα παράλειψης. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλούμενη 1232/2020 απόφασή του έκρινε ότι η αγωγή παραδεκτά εισήχθη προς συζήτηση ενώπιόν του, αφού ο ενάγων τήρησε την προϋπόθεση του άρθρου μόνου παρ. 5 Ν. 1178/1981, πλην του μέρους της που αφορά στην ανάρτηση της 8^ης-11-2017 (ώρα 11.40), ως προς την οποία κήρυξε την αγωγή απαράδεκτη και ως τέτοια την απέρριψε μόνο όμως στο βαθμό που επιχειρείτο να θεμελιωθεί στις διατάξεις των άρθρων 361 επ. ΠΚ σε συνδυασμό με το Ν. 1178/1981, και όχι καθ’ ο μέρος επιχειρείτο να στηριχτεί στις διατάξεις του Ν. 2472/1997. Ακολούθως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε την αγωγή επαρκώς ορισμένη, πλην του αιτήματος να παραληφθεί στο μέλλον οποιαδήποτε προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος, εκ μέρους των εναγομένων, το οποίο κρίθηκε αόριστο. Εν συνεχεία το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού απέρριψε ως μη νόμιμο το αίτημα περί παύσης διατήρησης του αρχείου των προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, έκρινε την αγωγή νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις του άρθρου μόνου §§ 1, 2 και 6 του Ν. 1178/1981, των άρθρων 57, 59, 297 εδ. α`, 299, 330, 345, 346, 481 επ., 914, 919, 920, 922, 926, 932 ΑΚ, 2, 3, 4, 5, 7 §§ 1 και 2, 23 Ν. 2472/1997, 5, 9 § 2, 11 § 6 ΠΔ 77/2003, 361 και 363 σε συνδυασμό με 362 (προϊσχύσαντος) ΠΚ (Π.Δ. 283/1985), και την έκανε εν μέρει δεκτή υποχρεώνοντας τους εναγόμενους να καταβάλουν στον ενάγοντα εις ολόκληρον έκαστος το ποσό των 45.000 ευρώ, νομιμότοκα απ’ την επομένη της επίδοσης της αγωγής, μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, να αποσύρουν τα ήδη δημοσιευμένα άρθρα από την ιστοσελίδα …………., πλην των δημοσιευμάτων της 13^ης-3-2018 και της 9^ης-11-2017, απείλησε σε βάρος των εναγομένων χρηματική ποινή ύψους 5.000 ευρώ για κάθε μέρα που θα παραλείπουν να συμμορφωθούν με την απόφαση, ως προς την ανωτέρω διαληφθείσα διάταξη, διέταξε τη δημοσίευση περίληψης της απόφασης στον ιστότοπο ιδιοκτησίας και διαχείρισης της πρώτης εναγομένης …………….. με την απειλή σε βάρος των εναγομένων χρηματικής ποινής ύψους 5.000 ευρώ για κάθε ημέρα που θα παραλείπουν να συμμορφωθούν με την απόφαση ως προς την προηγούμενη διάταξη και, τέλος, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς όλες τις καταψηφιστικές της διατάξεις με εξαίρεση εκείνη βάσει της οποίας επιδικάζεται χρηματική ικανοποίηση και, τέλος, επέβαλε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος σε βάρος των εναγομένων. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την υπό στοιχ. Α έφεσή τους οι εναγόμενοι και με την υπό στοιχ. Β έφεσή του ο ενάγων, για τους λόγους που αναφέρονται στα εφετήρια δικόγραφα και που ανάγονται, μεταξύ άλλων,  σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη ερμηνεία εφαρμογή του νόμου και ζητούν οι μεν υπό στοιχ. Α εκκαλούντες να εξαφανισθεί  η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε να απορριφθεί η αγωγή του ενάγοντος σε βάρος τους, άλλως να μεταρρυθμιστεί ώστε να μετριαστεί η επιδικασθείσα σε βάρος τους χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του ενάγοντος, ο δε υπό στοιχ. Β εκκαλών  να  εξαφανισθεί  η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε να γίνει δεκτή η αγωγή εν όλω. Τέλος, αμφότεροι οι εκκαλούντες ζητούν να καταδικασθούν οι αντίδικοί τους στη δικαστική τους δαπάνη και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Με τις διατάξεις των άρθρων 57 και 59 ΑΚ προστατεύεται η προσωπικότητα και κατ’ επέκταση η αξία του ανθρώπου, ως ατομικό δικαίωμα κατοχυρωμένο από το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος, αποτελεί δε η προσωπικότητα πλέγμα αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση του προσώπου και είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα μαζί του. Τα αγαθά αυτά δεν αποτελούν μεν αυτοτελή δικαιώματα, αλλά επί μέρους εκδηλώσεις – εκφάνσεις (πλευρές) του ενιαίου δικαιώματος επί της προσωπικότητας, όμως, η προσβολή της προσωπικότητας, σε σχέση με οποιαδήποτε από τις εκδηλώσεις αυτές συνιστά προσβολή της συνολικής έννοιας της προσωπικότητας. Τέτοια προστατευόμενα αγαθά είναι, μεταξύ άλλων, η τιμή και η υπόληψη κάθε ανθρώπου, είναι δε τιμή η εκτίμηση που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία με βάση την ηθική αξία που έχει λόγω της συμμόρφωσής του με τις νομικές και ηθικές του υποχρεώσεις, ενώ υπόληψη είναι η εκτίμηση που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία, με βάση την κοινωνική του αξία, συνεπεία των ιδιοτήτων και ικανοτήτων του για την εκπλήρωση των ιδιαίτερων κοινωνικών του έργων ή του επαγγέλματός του. Προϋποθέσεις για την προστασία της προσωπικότητας, της οποίας η παράνομη και συγχρόνως υπαίτια προσβολή συνιστά ειδικότερη μορφή αδικοπραξίας, οπότε συνδυαστικά εφαρμόζονται και οι διατάξεις των άρθρων 914, 919, 920, 932 ΑΚ, είναι, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραπάνω άρθρων α) η ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας με πράξη ή παράλειψη άλλου, που διαταράσσει μια ή περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας του βλαπτόμενου κατά τη στιγμή της προσβολής, β) η προσβολή να είναι παράνομη, που συμβαίνει όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή με βάση δικαίωμα, το οποίο, όμως, είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας στο πλαίσιο της έννομης τάξης, είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκησή του καταχρηστική, κατά την έννοια των άρθρων 281 ΑΚ και 25 παρ. 3 του Συντάγματος, γ) υπαιτιότητα (πταίσμα) του προσβολέα, όταν πρόκειται ειδικότερα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης, εξαιτίας της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας (ΟλΑΠ 2/2008, ΑΠ 292/2020, ΑΠ 271/2012), εκδηλούμενη, είτε με τη μορφή του δόλου, είτε με τη μορφή της αμέλειας, η οποία υπάρχει, όταν δεν καταβάλλεται η επιμέλεια, που απαιτείται στις συναλλαγές (άρθρο 330 παρ. 2 του ΑΚ) και δ) επέλευση ηθικής βλάβης στον προσβληθέντα, τελούσα σε αιτιώδη σύνδεσμο με την παράνομη και υπαίτια προσβολή. Η προσωπικότητα του ανθρώπου μπορεί να προσβληθεί σε οποιαδήποτε έκφανση ή εκδήλωσή της (σωματική, πνευματική, ηθική, τιμή, κλπ). Έτσι, η απόδοση σε κάποιον πράξεων που η κοινωνία αποδοκιμάζει, διότι ενέχουν απαξία, εμπίπτει στα όρια της προσβολής της προσωπικότητας. Τέτοιες δε πράξεις, διαταρακτικές της κοινωνικής προσωπικότητας του ανθρώπου, είναι και εκείνες που εμπεριέχουν ονειδισμό ή αμφισβήτηση της προσωπικής ή επαγγελματικής εντιμότητας του προσώπου, ενώ αδιάφορη για το χαρακτήρα της προσβολής ως παράνομης είναι η φύση της διάταξης, που ενδέχεται, με την προσβολή, να παραβιάζεται και η οποία έτσι μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε κλάδο ή τμήμα του δικαίου. Συνεπώς, παράνομη προσβολή της προσωπικότητας δημιουργείται και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως συμβαίνει, όταν το άτομο προσβάλλεται στην τιμή και στην υπόληψή του με εξυβριστικές εκδηλώσεις ή με ισχυρισμούς δυσφημιστικούς ή πολύ περισσότερο συκοφαντικούς, κατά την έννοια των άρθρων 361-363 ΠΚ (ΑΠ 292/2020, AΠ 1116/2019, AΠ 1394/2017, ΑΠ 726/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατά τις διατάξεις αυτές, εξύβριση διαπράττει όποιος προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, ενώ όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ισχυρίζεται ενώπιον τρίτου ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, διαπράττει το έγκλημα της δυσφήμησης και, αν το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε το ψεύδος, τότε διαπράττει το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Ως γεγονός, κατά τις παραπάνω διατάξεις, νοείται κάθε περιστατικό του εξωτερικού κόσμου ή αντίθετη προς την ηθική ή την ευπρέπεια σχέση ή συμπεριφορά, εφόσον ανάγονται στο παρελθόν ή στο παρόν και υποπίπτουν στις αισθήσεις, ώστε να είναι δεκτικά απόδειξης. Αντιθέτως, δεν συνιστά γεγονός η έκφραση γνώμης ή συγκεκριμένης αξιολογικής κρίσης ή άλλοι χαρακτηρισμοί, εκτός αν τα παραπάνω σχετίζονται και συνδέονται άμεσα με γεγονός που συνιστά το κρίσιμο του αδικήματος στοιχείο, έτσι ώστε ουσιαστικά να προσδιορίζουν την ποσοτική και ποιοτική βαρύτητά του, πράγμα που δεν συμβαίνει, όταν εκφράζονται ή εκδηλώνονται ανεξάρτητα και άσχετα με τον τρόπο αυτό. Aπλές, όμως, κρίσεις, γνώμες και χαρακτηρισμοί, που ενέχουν αμφισβήτηση, κατά την κοινή αντίληψη της κοινωνικής ή ηθικής αξίας του παθόντος ή εκδήλωση καταφρόνησης ή ονειδισμού αυτού (χωρίς να συνδέονται με συγκεκριμένο γεγονός), είναι δυνατό να θεμελιώσουν το έγκλημα της εξύβρισης και όχι το έγκλημα της δυσφήμησης (ΑΠ 1069/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της δυσφήμησης απαιτείται γνώση του δράστη ότι το ισχυριζόμενο ή διαδιδόμενο από αυτόν ενώπιον τρίτου γεγονός, είναι πρόσφορο και κατάλληλο να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη άλλου και θέληση ή αποδοχή του ίδιου να ισχυρισθεί ή να διαδώσει ενώπιον τρίτου το βλαπτικό για άλλον γεγονός, ενώ για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται, επιπλέον, και γνώση του δράστη ότι το γεγονός είναι ψευδές. Έτσι, σε περίπτωση που ο δράστης δεν γνώριζε το ψεύδος του γεγονότος που ισχυρίσθηκε ή διέδωσε ή είχε αμφιβολίες γι’ αυτό, δεν στοιχειοθετείται μεν το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος άλλου, παραμένει, όμως, ως έγκλημα η απλή δυσφήμηση κατ` άρθρο 362 του ΠΚ, που προσβάλλει επίσης, την προσωπικότητα του άλλου σε βαθμό μη ανεκτό από την έννομη τάξη. Ωστόσο ως αστικό αδίκημα, η δυσφήμηση θεμελιώνεται υποκειμενικά και σε απλή αμέλεια του δράστη και συνεπώς όποιος από πρόθεση ή από αμέλεια ισχυρίζεται ή διαδίδει προς τρίτους, με οποιονδήποτε τρόπο γεγονότα που θίγουν την τιμή και την υπόληψη άλλου, υπό την προαναφερόμενη έννοια, προσβάλλοντας παράνομα την προσωπικότητά του, έχει υποχρέωση, να τον αποζημιώσει και να ικανοποιήσει και την ηθική βλάβη του, εκτός αν συντρέχει κάποια από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 367 παρ. 1 ΠΚ περιπτώσεις, που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης του, τόσο ως ποινικό όσο και ως αστικό αδίκημα, αφού οι διατάξεις των άρθρων 361 – 367 του ΠΚ εφαρμόζονται αναλογικά για την ενότητα της έννομης τάξης και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται από τις προαναφερθείσες διατάξεις των άρθρων 57-59 και 914 επ. ΑΚ (ΑΠ 272/2020, ΑΠ 611/2019, ΑΠ 1394/2017, AΠ 343/2016). Ειδικότερα, το άρθρο 367 ΠΚ ορίζει στην παρ. 1, ότι «δεν αποτελούν άδικη πράξη, α) οι δυσμενείς κρίσεις … καθώς και, γ) οι εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νομίμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον …» και στην παρ. 2 ότι η προηγούμενη διάταξη δεν εφαρμόζεται, α) όταν οι παραπάνω κρίσεις και εκδηλώσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία της πράξης του άρθρου 363 (δηλαδή της συκοφαντικής δυσφήμησης) καθώς και β) όταν από τον τρόπο εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέσθηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός εξύβρισης. Επομένως, αιρομένου του άδικου χαρακτήρα των προαναφερθεισών αξιόποινων πράξεων, αποκλείεται και το στοιχείο του παράνομου της επιζήμιας συμπεριφοράς, ως όρος της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου. Όμως, ο άδικος χαρακτήρας της πράξης, ως προς τις εξυβριστικές ή δυσφημιστικές εκφράσεις που περιέχει, δεν αίρεται στις προαναφερθείσες περιπτώσεις (λόγω δικαιολογημένου ενδιαφέροντος κλπ), και συνεπώς, παραμένει η ποινική ευθύνη του δράστη, άρα και η υποχρέωσή του προς αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση κατά το αστικό δίκαιο, όταν συντρέχει μια από τις περιπτώσεις της παρ. 2 του άρθρου 367 ΠΚ, δηλαδή, όταν οι επίμαχες κρίσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης του άρθρου 363 ΠΚ, ή όταν από τον τρόπο εκδήλωσης, ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέσθηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή πρόθεση που κατευθύνεται ειδικά στην προσβολή της τιμής του άλλου (ΑΠ 972/2020, ΑΠ 1431/2017, ΑΠ 343/2016). Ο ισχυρισμός του εναγομένου, ότι συντρέχει περίπτωση δικαιολογημένου ενδιαφέροντος που αίρει κατά το άρθρο 367 παρ. 1 γ ΠΚ τον άδικο χαρακτήρα δυσφημιστικού για τον ενάγοντα ισχυρισμού του, συνιστά ένσταση καταλυτική της εναντίον του αγωγής με αντικείμενο την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του αντιδίκου από την επικαλούμενη προσβολή της προσωπικότητάς του με τον δυσφημιστικό σε βάρος του ισχυρισμό, ενώ αντένσταση συνιστά ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι δεν αίρεται ο άδικος χαρακτήρας της δυσφήμησής του από τον εναγόμενο, επειδή οι επίμαχες εκδηλώσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης ή επειδή αυτός ενήργησε με ειδικό σκοπό εξύβρισής του (ΑΠ 792/2020, 2049/2017). Ειδικός σκοπός εξύβρισης υπάρχει στον τρόπο εκδήλωσης της προσβλητικής της τιμής του άλλου συμπεριφοράς, όταν αυτός δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίος για τη δέουσα απόδοση του περιεχομένου της σκέψης εκείνου που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον και ο οποίος καίτοι γνώριζε τούτο, χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτό για να προσβάλει την τιμή του άλλου. Έτσι, ο ειδικός σκοπός εξύβρισης έγκειται στην ενσυνείδητη υπέρβαση των ορίων του δικαιώματος, η οποία κατατείνει στην προσβολή της τιμής και αποτελεί πρόσθετο στοιχείο της υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος (ΑΠ 972/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Εξάλλου, κατά μεν την παρ. 1 του άρθρου 14 Συντάγματος, «καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου, τους στοχασμούς του, τηρώντας τους νόμους του Κράτους», κατά δε την παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου, «ο τύπος είναι ελεύθερος και η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται». Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται, ότι ο τύπος επιτελεί κοινωνικό λειτούργημα, ασκώντας καθήκοντα τα οποία ο ίδιος επιλέγει, βάσει της αποστολής του, που συνίστανται στην πληροφόρηση και στη σύμπραξη για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Η ελευθερία του τύπου δεν αποτελεί, όμως, αυτοσκοπό και συνακόλουθα δεν πρέπει να συνεπάγεται χωρίς άλλο τη θυσία άλλων εννόμων αγαθών, γι` αυτό και υπάγεται, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 1 Συντάγματος, στο γενικό περιορισμό της τήρησης των νόμων του Κράτους, οι οποίοι αποτελούν και το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται και αναπτύσσεται ελεύθερα ο τύπος. Επομένως, με νόμο μπορεί να περιορισθεί η ελευθερία διάδοσης των στοχασμών και η αντίστοιχη ελευθερία πληροφόρησης, αρκεί αυτοί οι περιορισμοί να αποτελούν μόνο κατασταλτικά μέτρα και να μη θίγουν τον πυρήνα του δικαιώματος της ελευθερίας του τύπου. Άλλωστε, από το άρθρο 14 παρ. 1 Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρο 25 παρ. 3 Συντάγματος και 281 ΑΚ, προκύπτει ότι, το δικαίωμα της ελευθεροτυπίας υπόκειται σε περιορισμούς και ασκείται εντός των ορίων που χαράσσουν οι νόμοι του κράτους, οι οποίοι επιδιώκουν όχι τη, με οποιονδήποτε τρόπο, παρεμπόδιση της ελευθεροτυπίας, αλλά την προστασία των πολιτών και του κοινωνικού συνόλου από την καταχρηστική άσκηση του δικαιώματός της, με τον τύπο, ελεύθερης έκφρασης γνώμης ή διάδοσης πληροφοριών ή άσκησης κριτικής. Τα δυσδιάκριτα όρια του δικαιώματος της ελευθεροτυπίας από την εφαρμογή των προμνησθεισών διατάξεων προσδιορίζονται στο ημεδαπό δίκαιο από την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 367 ΠΚ. Επίσης, το άρθρο 10 της Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης, που κυρώθηκε και αποτελεί εσωτερικό δίκαιο (νδ/γμα 53/1974), καθιερώνει με την παρ. 1 αυτού, την ελευθερία της γνώμης και της μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών, όμως, με την παρ. 2 αυτού προβλέπει δυνατότητα περιορισμού της ελευθερίας του τύπου, ορίζοντας ότι η άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης συνεπάγεται καθήκοντα και ευθύνες και μπορεί να υπαχθεί σε περιορισμούς ή κυρώσεις που προβλέπονται από το νόμο και αποτελούν αναγκαία μέτρα σε δημοκρατική κοινωνία για την εθνική ασφάλεια, τη δημόσια τάξη, την προστασία της υπόληψης και των δικαιωμάτων τρίτων, για την παρεμπόδιση της κοινολόγησης εμπιστευτικών πληροφοριών ή για την εξασφάλιση του κύρους ή της αμεροληψίας της δικαστικής εξουσίας (ΑΠ 520/2018, ΑΠ 697/2017, ΑΠ 1565/2012). Από το πλέγμα των προαναφερθεισών διατάξεων συνάγεται ότι, από τον ενυπάρχοντα στη δημοσιογραφική δραστηριότητα αυξημένο κίνδυνο προσβολής της προσωπικότητας λόγω της δημοσιότητας, που αποτελεί το πεδίο δράσης του τύπου, απορρέουν οι λεγόμενες συναλλακτικές υποχρεώσεις του τύπου, μεταξύ των οποίων η υποχρέωση σεβασμού της προσωπικότητας και το καθήκον αλήθειας, που επιβάλλει να προηγηθεί ο έλεγχος της αλήθειας των πληροφοριών και των ειδήσεων, ώστε το περιεχόμενο να συμπίπτει με την πραγματικότητα. Η μη τήρηση αυτών των συναλλακτικών υποχρεώσεων αποκλείει, στην περίπτωση της μετάδοσης αναληθούς είδησης, την ύπαρξη δικαιολογημένου ενδιαφέροντος του δημοσιογράφου προς ενημέρωση του κοινού, και γι’ αυτό δεν τίθεται θέμα άρσης του παράνομου της προσβολής, κατ` άρθρο 367 ΠΚ (ΑΠ 574/2019, ΑΠ 632/2015). Επίσης, κατά την παρ. 1 του άρθρου μόνου ν. 1178/1981 «περί αστικής ευθύνης του τύπου και άλλων τινών διατάξεων», όπως τροποποιήθηκε με το ν. 2243/1994 και στον οποίο παραπέμπει και το άρθρο 4 παρ. 10 του ν. 2328/1995 «Νομικό καθεστώς της ιδιωτικής τηλεόρασης και της τοπικής ραδιοφωνίας…»,προκειμένου για προσβολές της προσωπικότητας κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών εκπομπών ο ιδιοκτήτης κάθε εντύπου υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση για την παράνομη περιουσιακή ζημία, καθώς και σε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που προξενήθηκαν υπαίτια με δημοσίευμα, το οποίο θίγει την τιμή ή την υπόληψη κάθε ατόμου, έστω και αν η κατά τα άρθρα 914, 919 και 920 ΑΚ υπαιτιότητα, πρόθεση και γνώση ή υπαίτια άγνοια αντιστοίχως, συντρέχουν στο πρόσωπο του συντάκτη του δημοσιεύματος ή αν ο τελευταίος είναι άγνωστος στον εκδότη ή στο διευθυντή συντάξεως του εντύπου. Στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο μόνο παρ. 4 ν. 2243/1994, η κατά το άρθρο 932 ΑΚ χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του αδικηθέντος από κάποια από τις προβλεπόμενες στην προηγουμένη παράγραφο πράξεις ορίζεται, εφόσον αυτές τελέστηκαν δια του τύπου, κατά την κρίση του δικαστή, όχι κατώτερη των αναφερόμενων κατά περίπτωση ποσών. Η ευθύνη δηλαδή του ιδιοκτήτη του εντύπου είναι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις γνήσια αντικειμενική, η οποία έχει ως προϋπόθεση την ύπαρξη αντίστοιχης υποκειμενικής ευθύνης του συντάκτη ή αναλόγως του εκδότη ή του διευθυντή συντάξεως του εντύπου, με τους οποίους συνευθύνεται κατά το άρθρο 926 ΑΚ εις ολόκληρον. Ο συντάκτης (του επιλήψιμου δημοσιεύματος), ο εκδότης (αν δεν είναι και ιδιοκτήτης του εντύπου) ή ο διευθυντής σύνταξης ευθύνονται προς αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας ή της ηθικής βλάβης που έχει προκληθεί από το επιλήψιμο δημοσίευμα, κατά τις κοινές διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 919, 920, 932 ΑΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 361-363 ΠΚ (ΑΠ 387/2005). Οι διατάξεις του ν. 1178/1981, όπως αυτός τροποποιημένος ισχύει, εφαρμόζονται αναλόγως και επί προσβολών της προσωπικότητας, οι οποίες συντελούνται στο διαδίκτυο (internet) μέσω ηλεκτρονικών ιστοσελίδων (περιοδικών), που λειτουργούν ως διεθνές μέσο διακίνησης πληροφοριών, ενόψει του ότι για τις προσβολές αυτές δεν υπάρχει ιδιαίτερο θεσμικό πλαίσιο, η δε πληροφόρηση μέσω του διαδικτύου είναι η εξέλιξη της ηλεκτρονικής πληροφόρησης μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως και η αντιμετώπισή τους δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την αναλογική εφαρμογή της ήδη υπάρχουσας νομοθεσίας για τις προβολές της προσωπικότητας μέσω του εντύπου (εφημερίδες, περιοδικά) ή του ηλεκτρονικού (τηλεόραση, ραδιόφωνο) τύπου, αφού και η ραγδαίως αναπτυσσομένη διαδικτυακή πληροφόρηση, που προσφέρεται από το internet σε πολυμεσική μορφή (multimedia), καθιστά την χρήση αυτού (internet) εκτός από «ομιλητή» και «αποδέκτη» και κάνει το διαδίκτυο να προσομοιάζει με μια νέας μορφής τηλεόραση. Η αναλογική εφαρμογή του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου δεν είναι δυνατό να εμποδιστεί από το γεγονός ότι στο διαδίκτυο δεν υπάρχει η συνήθης ιεραρχική δομή οργάνωσης που απαντάται στα παραδοσιακά έντυπα, δηλαδή δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, εκδότης, διευθυντής, συντάκτης, ούτε απαντώνται τα αντίστοιχα πρόσωπα που προβλέπει ο ν. 1178/1981 για τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, διότι για να προσδοθεί σε ένα υλικό μέσο ο χαρακτηρισμός του μέσου ενημέρωσης δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη όλων των ανωτέρω προσώπων. Στην περίπτωση των ιστοσελίδων υπάρχει ο κάτοχος-διαχειριστής, ο οποίος μπορεί να ταυτίζεται ή όχι με το συντάκτη ορισμένου δημοσιεύματος, δεδομένου ότι σε αυτές, ανακοινώσεις συντάσσουν και οι αναγνώστες τους. Ο διαχειριστής μιας ιστοσελίδας έχει την αρμοδιότητα και τη δυνατότητα ελέγχου των καταχωρήσεων που αναρτώνται σε αυτήν, με την έννοια ότι λαμβάνοντας ένα σχόλιο, κλπ από ένα χρήστη, μπορεί να μην επιτρέψει την ανάρτησή του στην ιστοσελίδα, ώστε αυτό να μην μπορεί να καταστεί προσιτό σε κάθε επισκέπτη της ιστοσελίδας αυτής. Ειδικότερα τα σχόλια, κείμενα, καταχωρήσεις κλπ., που εισέρχονται στην ιστοσελίδα από κάποιο συνδεδεμένο με αυτήν χρήστη, τίθενται σε γνώση του διαχειριστή της ιστοσελίδας, ο οποίος στη συνέχεια προβαίνει στην ανάρτηση του κειμένου με τρόπο, ώστε το κείμενο να είναι πλέον προσβάσιμο στον καθένα. Αυτή η τεχνική δυνατότητα, παρέχει στο διαχειριστή την ευχέρεια προληπτικής επέμβασης πριν τη δημοσιοποίηση των σχολίων που κάνουν οι χρήστες και συμμετέχοντες στις ασύγχρονες συζητήσεις, ώστε να προλαμβάνονται και να “μπλοκάρονται” ανεπιθύμητες καταχωρήσεις. Μάλιστα, η καταχώρηση σε μία ιστοσελίδα παρουσιάζει την ιδιομορφία, ότι, ενώ η δημοσίευση σε συγκεκριμένο φύλλο εφημερίδας ή περιοδικού ή η αναφορά σε συγκεκριμένη ραδιοφωνική ή τηλεοπτική εκπομπή προσβλητικής είδησης κλπ γίνεται άπαξ και δεν έχει διάρκεια, αντίθετα η αντίστοιχη καταχώρηση σε μια ιστοσελίδα, μπορεί να παραμείνει εκεί για απροσδιόριστο χρόνο, έχοντας διάρκεια, το μέγεθος της οποίας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για την επιδίκαση του ποσού προς αποκατάσταση της προκληθείσης ηθικής βλάβης (ΑΠ 1017/2022, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Επιπλέον, κατά το άρθρο 1 του ν. 2472/1997 “Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα”, που εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς την οδηγία 95/46 ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης.10.1995, αντικείμενο του νόμου αυτού είναι η θέσπιση των προϋποθέσεων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς προστασία των δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των φυσικών προσώπων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής. Στο άρθρο 2 του ως άνω νόμου ορίζεται ότι για τους σκοπούς του νόμου τούτου νοούνται ως: α) «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα» κάθε είδους πληροφορίες που αναφέρονται στο υποκείμενο των δεδομένων, β) «Ευαίσθητα δεδομένα» που αφορούν στη φυλετική ή εθνική προέλευση, στα πολιτικά φρονήματα, στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, στη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια και στην ερωτική ζωή, στα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, καθώς και στη συμμετοχή σε συναφείς με τα ανωτέρω ενώσεις προσώπων. Ειδικά για τα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, δύναται να επιτραπεί η δημοσιοποίηση μόνον από την εισαγγελική αρχή για τα αδικήματα που αναφέρονται στο εδάφιο β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 3, ήτοι για εγκλήματα που τιμωρούνται ως κακουργήματα ή πλημμελήματα με δόλο και ιδίως εγκλημάτων κατά της ζωής, κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, κατά της προσωπικής ελευθερίας κατά της ιδιοκτησίας, κατά των περιουσιακών δικαιωμάτων, παραβάσεων της νομοθεσίας περί ναρκωτικών, επιβουλής της δημόσιας τάξης ως και τελούμενων σε βάρος ανήλικων θυμάτων, με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πρωτοδικών ή του εισαγγελέα εφετών, εάν η υπόθεση εκκρεμεί στο εφετείο. Η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων (όπως η παρ. β’ ίσχυε με την αντικατάστασή της από την παρ. 3 άρθρο 8 του ν. 3625/2007), γ) «Υποκείμενο των δεδομένων», το φυσικό πρόσωπο, στo οποίο αναφέρονται τα δεδομένα και του οποίου η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί…, γ).., δ) «επεξεργασία» κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιείται από το Δημόσιο ή από νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή ένωση προσώπων ή φυσικό πρόσωπο με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων μεθόδων και εφαρμόζονται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή, η καταχώριση, η οργάνωση, η διατήρηση, η αποθήκευση, η τροποποίηση, η εξαγωγή, η χρήση, η διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλης μορφής διάθεση, η συσχέτιση ή ο συνδυασμός, η διασύνδεση, η δέσμευση (κλείδωμα), η διαγραφή, η καταστροφή”, ε) (όπως ήδη αντικαταστάθηκε το εδάφιο αυτό με την παρ. 2 του άρθρου 18 του ν. 3471/2006) «αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» (“αρχείο”) κάθε διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού  χαρακτήρα, τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια, στ)…, ζ) «υπεύθυνος επεξεργασίας» οποιοσδήποτε καθορίζει το σκοπό και τον τρόπο επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η) …, θ) …, ι) «αποδέκτης» το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, η δημόσια αρχή ή υπηρεσία ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός, στον οποίο ανακοινώνονται ή μεταδίδονται τα δεδομένα, ανεξαρτήτως αν είναι τρίτος ή όχι. Κατά τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 του ανωτέρω νόμου, οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται στην εν όλω ή εν μέρει αυτοματοποιημένη επεξεργασία, καθώς και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν στο αρχείο. Στο άρθρο 22 παρ. 4 του ίδιου ν. 2472/1997 προβλέπονται ποινικές κυρώσεις, για όποιον χωρίς δικαίωμα επεμβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή ανακοινώνει ή καθιστά προσιτά τέτοια δεδομένα σε μη δικαιούμενα πρόσωπα. Στην παρ. 1 του άρθρου 23 αυτού με τίτλο “αστική ευθύνη” ορίζεται, ότι “φυσικό ή νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, που κατά παράβαση του παρόντος νόμου προκαλεί περιουσιακή βλάβη, υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση, αν δε προκάλεσε ηθική βλάβη, υποχρεούται σε χρηματική ικανοποίηση. Η ευθύνη υπάρχει και όταν ο υπόχρεος όφειλε να γνωρίζει την πιθανότητα να επέλθει βλάβη σε άλλον”. Ειδικά στα δεδομένα που ορίζει ως ευαίσθητα, ο ν. 2472/1997 προβλέπει αυξημένη προστασία. Η επεξεργασία των ευαίσθητων δεδομένων ρυθμίζεται στο άρθρο 7, κατά το οποίο απαγορεύεται κατ’ αρχήν η επεξεργασία τέτοιων δεδομένων, ενώ επιτρέπεται μόνο κατ’ εξαίρεση, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 1 και 2 του ίδιου νόμου «Απαγορεύεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων, καθώς και η ίδρυση και λειτουργία σχετικού αρχείου, ύστερα από άδεια της Αρχής, όταν συντρέχουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) το υποκείμενο έδωσε τη γραπτή συγκατάθεση του, εκτός εάν η συγκατάθεση έχει αποσπαστεί με τρόπο που αντίκειται στο νόμο ή στα χρηστά ήθη ή νόμος ορίζει ότι η συγκατάθεση δεν αίρει την απαγόρευση… β)… γ) η επεξεργασία αφορά δεδομένα που δημοσιοποιεί το ίδιο το υποκείμενο ή είναι αναγκαία για την αναγνώριση, άσκηση ή υπεράσπιση δικαιώματος ενώπιον δικαστηρίου ή πειθαρχικού οργάνου, δ)…, ε)…, στ)…, ζ) Η επεξεργασία αφορά δεδομένα δημοσίων προσώπων, εφόσον αυτά συνδέονται με την άσκηση δημοσίου λειτουργήματος ή τη διαχείριση συμφερόντων τρίτων και πραγματοποιείται αποκλειστικά για την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Η άδεια της αρχής χορηγείται μόνο εφόσον η επεξεργασία είναι απολύτως αναγκαία για την εξασφάλιση του δικαιώματος πληροφόρησης επί θεμάτων δημοσίου ενδιαφέροντος καθώς και στο πλαίσιο καλλιτεχνικής έκφρασης και εφόσον δεν παραβιάζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο το δικαίωμα προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, κατά δε την παράγραφο 4 η άδεια δίνεται για ορισμένο χρόνο ανάλογα με το σκοπό της επεξεργασίας (ΑΠ 1394/2012, ΕφΛαρ 28/2020, ΕφΑΘ 3071/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Οι εξαιρέσεις αυτές προβλέπονται για τις άνω ειδικές  περιπτώσεις, όπου κατ` εξισορρόπηση διαφόρων συνταγματικών αξιών διευκολύνεται η άσκηση κατοχυρούμενων από άλλες συνταγματικές διατάξεις δικαιωμάτων, όπως είναι και η εξυπηρέτηση της ελεύθερης πληροφόρησης των ατόμων μέσω του Τύπου. Επομένως, στις περιπτώσεις χρήσεως δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από δημοσιογράφους και συγκεκριμένα όταν γίνεται δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων με επερχόμενη από αυτήν προσβολή της προσωπικότητας του ατόμου, καθίσταται αναγκαία η εναρμόνιση των συγκρουόμενων ως άνω θεμελιωδών δικαιωμάτων. Προς το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη η αρχή της αναλογικότητας, κατά την οποία η επαχθής πράξη, (δημοσιοποίηση των ευαίσθητων δεδομένων), πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι : α) πρόσφορη για την επίτευξη του σκοπού που επιδιώκεται με αυτήν, β) αναγκαία για την επίτευξη του εν λόγω σκοπού υπό την έννοια ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να επιτευχθεί με ένα ανώδυνο ή έστω ηπιότερο μέσο και γ) η προσβολή που προκαλείται πρέπει να είναι ποιοτικά και ποσοτικά κατώτερη ή έστω ανάλογη προς το επιδιωκόμενο όφελος, ποτέ όμως βαρύτερη από αυτήν (ΑΠ 10/2011, ΑΠ 1567/2010). Περαιτέρω, το άρθρο 7 παρ. 2 στοιχ. ζ του ν. 2472/1997 εφαρμό­ζεται και στα ήδη γνωστά ή δημοσιευμένα ευαίσθητα δεδομένα, εφόσον δεν έχουν δημοσιοποιηθεί από το ίδιο το υποκείμε­νο, αφού κάθε περαιτέρω επεξεργασία τους συνιστά μία αυτοτελή και πρόσθετη παραβίαση της γενικής απαγόρευσης του άρθρου 7 παρ.1 του ν. 2472/1997, αν δεν συντρέχουν μία ή περισσότερες προϋπο­θέσεις της επιτρεπτής, κατ’ εξαίρεση, επε­ξεργασίας τους, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ.2 του ν. 2472/1997, αφού μια γενική παρέκκλιση από την εφαρμογή της οδηγίας όσον αφορά τις ήδη δημοσιευθείσες πληροφορίες θα καθι­στούσε σε μεγάλο βαθμό την οδηγία αυτή άνευ ουσίας (Αρχή Προστασίας Δεδομέ­νων Προσωπικού Χαρακτήρα, απόφαση 41/2017). Επομένως, η αναδημοσίευση δεδομένων στο διαδίκτυο συνιστά επεξερ­γασία δεδομένων προσωπικού  χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχ. α και δ του ν. 2472/1997 (Αρχή Προστασίας Δε­δομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Από­φαση 13/2011). Άλλωστε, όσον αφορά την έννοια της επεξεργασίας προσωπικών  δεδομένων, έχει κριθεί ότι περιλαμβάνει κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιούνται με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων διαδικασιών και εφαρμόζονται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα καθώς και ότι η εργασία που συνίσταται στην αναγραφή σε ιστοσελίδα του διαδικτύου δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελεί τέτοια επεξεργασία και μάλιστα αυτοματοποιημένη, εν όλω ή εν μέρει. Ειδικά για το θέμα του αυτοματοποιημένου ή μη της επεξεργασίας, η αναγραφή στοιχείων σε ιστοσελίδα του διαδικτύου προϋποθέτει, σύμφωνα με τις εφαρμοζόμενες τεχνικές και μηχανογραφικές διαδικασίες, την εκτέλεση μιας εργασίας τοποθέτησης της σελίδας αυτής σ’ ένα διακομιστή του διαδικτύου (server) καθώς και τις αναγκαίες εργασίες, για να μπορούν να έχουν πρόσβαση στη σελίδα αυτή τα πρόσωπα που συνδέονται με το διαδίκτυο, οπότε οι εργασίες αυτές πραγματοποιούνται, τουλάχιστον εν μέρει, κατά τρόπο αυτοματοποιημένο (ΑΠ 1564/2010, 2638/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).  Τέλος, έχει  νομολογηθεί ότι τα στοιχεία που περιέχονται σε παραπεμπτικό βούλευμα Δικαστικού Συμβουλίου, αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, διότι αφορούν στην ποινική δίωξη των παραπεμπόμενων προσώπων, τα οποία αποτελούν το υποκείμενο των δεδομένων που περιλαμβάνονται σε αυτό. Τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των προσώπων που παραπέμπονται με βούλευμα, εντάσσονται – περιλαμβάνονται σε αρχείο προσωπικών δεδομένων, σύμφωνα με την έννοια των διατάξεων των άρθρων 2 εδ ε’ και 3 παρ.1 του Ν. 2472/1997, με αποτέλεσμα να στοιχειοθετείται η έννοια του αρχείου, που λειτουργεί ως «πύλη» εισόδου στο ρυθμιστικό πεδίο του ανωτέρω νόμου, καθώς τα αρχεία των παραπεμπτικών βουλευμάτων των Δικαστικών Συμβουλίων αποτελούν διαρθρωμένα σύνολα ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια ταξινόμησης, βάσει του εκδόσαντος Δικαστικού Συμβουλίου, του αύξοντος αριθμού εκάστου βουλεύματος και του έτους έκδοσης αυτού, αλλά και βάσει αλφαβητικού ευρετηρίου των παραπεμπομένων προσώπων και περιέχουν πληροφορίες σχετικά με ποινικές διώξεις των φυσικών προσώπων που αυτά αφορούν. Κατ’ ακριβολογία πρόκειται για τμήματα-υποσύνολα ενός συνολικού αρχείου παραπεμπτικών βουλευμάτων της ελληνικής επικράτειας που τηρείται στα επιμέρους Δικαστικά Συμβούλια σε όλη την επικράτεια, με κριτήριο την έδρα του Δικαστικού Συμβουλίου που εξέδωσε το εκάστοτε παραπεμπτικό βούλευμα (ΑΠ 252/2018 που αφορά δικαστικές αποφάσεις και ΑΠ 1520/2017 που αφορά σε αποφάσεις πειθαρχικού συμβουλίου Δικηγορικού Συλλόγου). Τέλος, σε περίπτωση παραβίασης των ανωτέρω διατάξεων, εφαρμογή έχει το άρθρο 23 του ν. 2472/1997, από το οποίο, σε συνδυασμό με τις αναλόγως εφαρμοζόμενες διατάξεις των άρθρων 57, 59, 299 και 932 ΑΚ, συνάγεται ότι, σε περίπτωση που ο υπεύθυνος επεξεργασίας προκαλεί ηθική βλάβη στο υποκείμενο των προσωπικών δεδομένων, η ευθύνη του πρώτου για χρηματική ικανοποίηση του τελευταίου είναι νόθος αντικειμενική και προϋποθέτει: α) συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη) που παραβιάζει τις διατάξεις του ν. 2472/1977, β) ηθική βλάβη, γ) αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της συμπεριφοράς και της ηθικής βλάβης και δ) υπαιτιότητα, ήτοι γνώση ή υπαίτια άγνοια αφενός των περιστατικών που συνιστούν την παράβαση και αφετέρου της πιθανότητας να επέλθει ηθική βλάβη. Η ύπαρξη υπαιτιότητας τεκμαίρεται, και ως εκ τούτου ο υπεύθυνος επεξεργασίας, προκειμένου να απαλλαγεί από την ευθύνη του, έχει το βάρος να αποδείξει ότι ανυπαιτίως αγνοούσε τα θεμελιωτικά του πταίσματός του πραγματικά γεγονότα, σύμφωνα και με την περί τούτου ρητή διάταξη του άρθρου 23 παρ. 2 της ως άνω Οδηγίας (ΑΠ 1264/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέτοιου είδους δε προσβολές, κατά παράβαση του ν. 2472/1997, μπορούν να προκληθούν από δημοσίευμα στον τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, στο διαδίκτυο, όπως και από δηλώσεις σε ραδιοφωνική ή τηλεοπτική εκπομπή οπότε εφαρμογής τυγχάνουν και οι διατάξεις των ν. 1178/1981 και άρθρου 4 του ν. 2328/1995 (ΕφΑθ 2784/2022, ΕφΛαρ 28/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Με τον όγδοο λόγο της υπό στοιχ. Α έφεσης, οι εκκαλούντες  ισχυρίζονται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ορισμένη την αγωγή ενώ θα έπρεπε να την απορρίψει ως αόριστη καθώς ο ενάγων αναφέρεται γενικά και αόριστα σε ορισμένες ασύνδετες μεταξύ τους περικοπές στα ένδικα δημοσιεύματα που στοιχειοθετούν την προσβολή της προσωπικότητάς του, χωρίς να προσδιορίζει επακριβώς με ποιες λέξεις, φράσεις, γεγονότα επήλθε αυτή και χωρίς να διακρίνει τα αναληθή απ’ τα αληθή, τα οποία επίσης ουδόλως προσδιορίζει. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και ως τέτοιος πρέπει να απορριφθεί, καθώς η υπό κρίση αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη (116 ΚΠολΔ), αφού περιέχονται σ’ αυτή όλα τα απαιτούμενα στοιχεία σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 216 παρ. 1, 118, 117 ΑΚ  σε συνδυασμό μ’ αυτές των άρθρων 57, 59, 914, 920, 932 ΑΚ και 362-363 ΠΚ, για το ορισμένο της αγωγής, με την οποία ζητείται η επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη ο ενάγων από προσβολή της προσωπικότητάς του λόγω προσβολής της τιμής και της υπόληψής του (ΕφΠατρ 99/2021, ΕφΑιγ 93/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πιο συγκεκριμένα, ο ενάγων αναλυτικά εκθέτει στο αγωγικό του δικόγραφο α) τη συμπεριφορά των εναγομένων (υπό την ιδιότητα του καθενός), που παραβιάζει τις εν λόγω διατάξεις, ήτοι την ανάρτηση των δημοσιευμάτων με το πλήρες κείμενό τους και με τονισμένα (bold γραμματοσειρά) τα κρίσιμα προσβλητικά της προσωπικότητάς του συκοφαντικά άλλως δυσφημιστικά/ εξυβριστικά στοιχεία, β) την ηθική βλάβη που υπέστη, γ) τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς και της ηθικής βλάβης και δ) την υπαιτιότητα, ήτοι τη γνώση από μέρους των εναγομένων αφενός των περιστατικών που συνιστούν την παράβαση και αφετέρου της πιθανότητας να επέλθει ηθική βλάβη, κατά τρόπο που να δύνανται οι τελευταίοι να αμυνθούν, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω εξειδίκευση, καθόσον τα στοιχεία που περιέχονται στον ισχυρισμό τους, αφορούν στη διαδικασία των αποδείξεων. Ομοίως, και όσον αφορά στην παραβίαση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, εκτίθενται τα αναγκαία στοιχεία της αγωγής του άρθρου 23 του Ν. 2472/1997, ήτοι α) η συμπεριφορά που παραβιάζει τις διατάξεις του Ν. 2472/1997 και δη η δημοσιοποίηση με συγκεκριμένα δημοσιεύματα των ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων που αφορούν στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του, β) ηθική βλάβη που υπέστη, γ) ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ συμπεριφοράς και ηθικής βλάβης και δ) η υπαιτιότητα, ήτοι τη γνώση ή υπαίτια άγνοια αφενός των περιστατικών που συνιστούν την παράβαση και αφετέρου της πιθανότητας να επέλθει βλάβη.

Με τον πρώτο λόγο της υπό στοιχ. Β έφεσης ο εκκαλών αυτής παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε ως αόριστο το αίτημά του να παραλείπουν οι εναγόμενοι κάθε παράνομη προσβολή της προσωπικότητάς του στο μέλλον με την απειλή χρηματικής ποινής.  Ο λόγος αυτός τυγχάνει βάσιμος καθόσον απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία του δικαιώματος στην προσωπικότητα σε περίπτωση προσβολής του, με τη μορφή της παράλειψης της προσβολής  στο μέλλον, είναι η επίκληση από μέρους του θιγόμενου της ύπαρξης βάσιμης απειλής και πραγματικού κινδύνου επικείμενης προσβολής, περιστατικά τα οποία επικαλείται ο ενάγων στην προκείμενη περίπτωση, αφού αναφέρεται σε τρεις αποφάσεις  που έχουν ήδη εκδοθεί από πολιτικά δικαστήρια επί όμοιων αιτημάτων του και συγκεκριμένα στην 240/2016 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ασφαλιστικά μέτρα) με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή αίτησή του και υποχρεώθηκαν οι εναγόμενοι να αποσύρουν απ’ την ιστοσελίδα τους δύο άρθρα που αναρτήθηκαν στις 13-5-2015 και στις 6-11-2015, όπως και να παραλείπουν στο μέλλον να δημοσιεύουν ή να επιτρέπουν να δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα τους άρθρα με αναφορές προσβάλλουσες την προσωπικότητά του με την απειλή  χρηματικής ποινής, και στην 347/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά, που δίκασε μετά από έφεση  κατά της 2/2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία καταδικάστηκαν οι εναγόμενοι σε χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη, ποσού 12.000 ευρώ λόγω παραβίασης προσωπικών του δεδομένων, και υποχρεώθηκαν να παραλείπουν στο μέλλον τη σύσταση και διατήρηση αρχείου προσωπικών του δεδομένων σχετιζόμενων με την ΑΒΜ …………… δικογραφία της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Αθηνών και τη δημοσιοποίησή τους με οποιονδήποτε τρόπο με την απειλή και πάλι χρηματικής ποινής.

Με τον δεύτερο λόγο της υπό στοιχ. Β έφεσης, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε απ’ το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως μη νόμιμο το ερειδόμενο στη διάταξη του άρ. 57 ΑΚ αίτημά του να παραλείπουν οι εναγόμενοι στο μέλλον να συστήνουν ή να διατηρούν αρχείο προσωπικών του δεδομένων που σχετίζονται με ποινικές δικογραφίες και ιδίως της ΑΒΜ ………… δικογραφίας της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Αθηνών, να επεμβαίνουν σ’ αυτό, να επεξεργάζονται τα δεδομένα του και να τα δημοσιοποιούν με οποιονδήποτε τρόπο με την απειλή χρηματικής ποινής. Ο λόγος αυτός τυγχάνει βάσιμος και ως εκ τούτου πρέπει να γίνει δεκτός για τους ακόλουθους λόγους : Στο άρθρο 22 παρ. 4 του Ν. 2472/1997, όπως ήδη εκτέθηκε, προβλέπονται ποινικές κυρώσεις για όποιον χωρίς δικαίωμα επεμβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή λαμβάνει γνώση των δεδομένων αυτών ή τα αφαιρεί, αλλοιώνει, βλάπτει, καταστρέφει, επεξεργάζεται, μεταδίδει, ανακοινώνει, τα καθιστά προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα ή επιτρέπει στα πρόσωπα αυτά να λάβουν γνώση των εν λόγω δεδομένων ή τα εκμεταλλεύεται με οποιονδήποτε τρόπο, ενώ στο άρθρο 23 του ιδίου νόμου η αστική ευθύνη του φυσικού ή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, που κατά παράβαση του παρόντος νόμου προκαλεί περιουσιακή ή και ηθική βλάβη, ήτοι αξιώσεις αποζημιωτικού χαρακτήρα. Εξάλλου, στις περιπτώσεις παράνομης χρήσης των προσωπικών δεδομένων του, ο ενάγων μπορεί να επικαλεστεί την προσβολή του δικαιώματος  στην προσωπικότητά του και να εγείρει αξίωση με βάση τα άρθρα 914 και 57 επ. ΑΚ. Η παραβίαση των κανόνων επεξεργασίας των δεδομένων που προβλέπει η νομοθεσία, λειτουργεί υποστηρικτικά στις εν λόγω αξιώσεις, αφού τότε πληρούται ευχερέστερα η προϋπόθεση της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας. Οι δύο έννοιες ωστόσο δεν ταυτίζονται, αφού η προσβολή του δικαιώματος της προσωπικότητας είναι ευρύτερη έννοια και μπορεί να πληρούται φυσικά και χωρίς την παραβίαση της ειδικής νομοθεσίας για την προστασία  των προσωπικών δεδομένων. Με την παραβίαση δε των κανόνων επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων μπορούν να γεννώνται, με βάση τις διατάξεις των άρθρων 57 επ. ΑΚ, και άλλες αξιώσεις (μη αποζημιωτικού χαρακτήρα), όπως η αξίωση για άρση της παράβασης, μη επανάληψής της στο μέλλον κλπ. (Εμμ. Τρούλη, Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων και Ευθύνη για την Αποζημίωση, 2023, σελ. 284, αρ. 452). Κατόπιν τούτου, το αίτημα του ενάγοντος να παύσουν οι εναγόμενοι να διατηρούν αρχείο ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων που σχετίζονται με την υπ’ αρ. ΑΒΜ ……… δικογραφία της Εισαγγελίας Αθηνών και δη να επεμβαίνουν σ’ αυτό, να επεξεργάζονται τα δεδομένα του και να τα δημοσιοποιούν, με την απειλή κατ’ αυτών χρηματικής ποινής 5.000 ευρώ για κάθε ημέρα παράλειψης, τυγχάνει νόμιμο, σύμφωνα με τα προλεχθέντα, λαμβανομένου υπόψη του ότι το αρχείο μίας εφημερίδας, όπως και μιας ιστοσελίδας, αποτελεί σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα διαρθρωμένο με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια. Τα κρι­τήρια αυτά είναι ο τίτλος της εφημερίδας ή της ιστοσελίδας, η ημερομηνία κυκλοφορίας ή δημοσίευσης, ο αριθμός του συγκεκριμένου φύλλου, με τα κριτήρια δε αυτά επι­τρέπεται η πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα που έχουν δημοσιευθεί (ΑΠ 1567/2010).

Με τους έκτο και έβδομο λόγους της υπό στοιχ. Α έφεσης, οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν κήρυξε απαράδεκτη την αγωγή ως προς τη βάση αυτής για παραβίαση των προσωπικών δεδομένων του ενάγοντα, αφού δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη απ’ το άρθρο παρ. 5 του άρθρου μόνου του Ν. 1178/1998 προδικασία (έκτος λόγος έφεσης), αλλά και συνολικά την αγωγή, αφού στην εξώδικη δήλωση που τους επέδωσε ο ενάγων δεν περιλαμβάνονται συγκεκριμένοι προσβλητικοί της προσωπικότητάς του ισχυρισμοί, αλλά εκτίθεται γενικά και αόριστα η προσβολή του από τα επίδικα δημοσιεύματα (έβδομος λόγος έφεσης). Σύμφωνα με την 5 του άρ. μόνου του Ν. 1178/1981, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 13 άρθρου 4 Ν. 2328/1995, και με το άρθρο 37 παρ. 2 Ν. 4356/2015 «Ο αδικηθείς, πριν ασκήσει αγωγή για την προσβολή που υπέστη, υποχρεούται να καλέσει με έγγραφη, εξώδικη πρόσκλησή του τον ιδιοκτήτη του εντύπου, ή όταν αυτός είναι άγνωστος τον εκδότη ή το διευθυντή σύνταξής του, να αποκαταστήσει την προσβολή με την καταχώριση σε αυτό κειμένου που του υποδεικνύει. Στο κείμενο αυτό προσδιορίζονται και οι λέξεις ή φράσεις που θεωρήθηκαν προσβλητικές και πρέπει να ανακληθούν και οι λόγοι για τους οποίους η συγκεκριμένη αναφορά υπήρξε προσβλητική. Η αποκατάσταση θεωρείται ότι επήλθε αν ο ιδιοκτήτης του εντύπου, άλλως ο εκδότης ή ο διευθυντής σύνταξης αυτού, εντός διαστήματος δέκα (10) ημερών ή, σε κάθε περίπτωση, στο αμέσως επόμενο τεύχος: α) ανακαλέσει ρητά την προσβολή με την παραπάνω δημοσίευση, που γίνεται στην ίδια ή, αν δεν υπάρχει αυτή, σε ανάλογη θέση και φύλλο της αντίστοιχης ημέρας κυκλοφορίας της εφημερίδας, που είχε καταχωριστεί η αρχή του επιλήψιμου δημοσιεύματος, και σε έκταση και μέγεθος ανάλογο με το τελευταίο, και β) κοινοποιήσει στον αδικηθέντα το ως άνω δημοσίευμα αποκατάστασης. Η παρέλευση άπρακτου διαστήματος δέκα (10) ημερών ή η μη δημοσίευση στο αμέσως επόμενο τεύχος θεωρείται άρνηση εκ μέρους του ιδιοκτήτη ή εκδότη του εντύπου. Η παράλειψη της παραπάνω διαδικασίας έχει ως συνέπεια την απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης. Η αγωγή αποζημίωσης της παραγράφου 2 πρέπει να ασκηθεί εντός έξι (6) μηνών από την πάροδο της προθεσμίας των δέκα (10) ημερών ή της ρητής αρνητικής απάντησης, εφόσον αυτή έχει δοθεί νωρίτερα, ή από την έκδοση του αμέσως επόμενου τεύχους…». Στην προκειμένη περίπτωση απ’ τις καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης σε συνδυασμό με τα έγγραφα που προσκόμισαν οι διάδικοι, αποδείχθηκε ο ενάγων επέδωσε στους εναγόμενους στις 15-3-2018 την από 14-3-2018 εξώδικη διαμαρτυρία, πρόσκληση και δήλωση (όπως προκύπτει απ’ τις … και …/15-3-2018 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών . ……), στην οποία περιλαμβάνεται το σύνολο των προσβλητικών της προσωπικότητάς του δημοσιευμάτων, τα οποία περιέχονται στο αγωγικό δικόγραφο, πλην του δημοσιεύματος της 8^ης-11-2017 ώρα 11.40, με τονισμένες (bold γραμματοσειρά) τις προσβλητικές, κατά την κρίση του ενάγοντα, εκφράσεις, διαμαρτυρόμενος και καλώντας τους εναγόμενους όπως εντός δέκα (10) ημερών απ’ τη λήψη της να τα αποσύρουν  και να αναρτήσουν ανάκλησή τους με το περιεχόμενο που ρητά τους υποδείκνυε. Ακολούθως και αφού οι εναγόμενοι ουδέν έπραξαν, ο ενάγων άσκησε την αγωγή του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας των έξι (6) μηνών από την πάροδο της προθεσμίας των δέκα (10) ημερών. Τηρήθηκε, επομένως, η προβλεπόμενη εκ της άνω διάταξης δικονομική προϋπόθεση, όπως ορθά έκρινε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, διαχωρίζοντας το δημοσίευμα της 8^ης-11-2017 (ώρα 11.40), ως προς το οποίο κήρυξε την αγωγή απαράδεκτη και ως τέτοια την απέρριψε μόνο όμως στο βαθμό που επιχειρείτο να θεμελιωθεί στις διατάξεις των άρθρων 361 επ. ΠΚ σε συνδυασμό με το Ν. 1178/1981, και όχι καθ’ ο μέρος επιχειρείτο να στηριχτεί στις διατάξεις του Ν. 2472/1997, αφού στην παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων δεν τυγχάνει τηρητέα η επίμαχη προϋπόθεση (ΕφΑθ 3485/2020).

Με τον πέμπτο λόγο της υπό στοιχ. Α έφεσης οι εκκαλούντες επαναφέρουν την πρωτοδίκως υποβληθείσα ένταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος ισχυριζόμενοι ειδικότερα ότι με την αγωγή του ο ενάγων στράφηκε κατά επαγγελματιών δημοσιογράφων που καλύπτουν θέματα αθλητικού περιεχομένου, ζητώντας κατ’ ουσία να μην ασχολούνται με την επικαιρότητα και να μην ασκούν δημοσιογραφική κριτική, παρότι η κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπου εμπλέκεται και ο ίδιος ο ενάγων, το επιβάλλει.  Επίσης εκθέτουν ότι ο ενάγων άσκησε την αγωγή του για τη δημιουργία εντυπώσεων και στόχευε στον πλουτισμό του. Ο συγκεκριμένος λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, αφού τα ανωτέρω επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα δεν μπορούν να θεμελιώσουν την ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ, διότι κατά την έννοια της διάταξης αυτής, καταχρηστική άσκηση δικαιώματος υπάρχει, όταν από την προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου ή από την πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε ή από τις περιστάσεις που μεσολάβησαν, η εκ των υστέρων άσκηση του δικαιώματος έρχεται σε προφανή αντίθεση προς την ευθύτητα και εντιμότητα που πρέπει να κρατούν στις συναλλαγές ή προς τα επιβαλλόμενα χρηστά συναλλακτικά ήθη ή προς τον κοινωνικό ή τον οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, έτσι ώστε η ενάσκηση του δικαιώματος αυτού να προσκρούει στις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου (ΟλΑΠ 16/2006 ΕλλΔνη 2006.1330). Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, δεν γίνεται από τους εναγόμενους εκκαλούντες επίκληση τέτοιων περιστατικών, που να συγκροτούν νομικά την έννοια της καταχρηστικότητας του ασκούμενου δικαιώματος του ενάγοντος.

Απ’ την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που λήφθηκαν νομότυπα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και απ’ όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και επαναπροσκομίζουν, έστω και για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (αρ. 529 παρ. 1^α, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται αυτεπαγγέλτως υπόψη απ’ το Δικαστήριο κατ’ άρ. 336 ΚΠολΔ, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο ενάγων είναι εφοπλιστής, επιχειρηματίας, κύριος εγχώριων ΜΜΕ και των ποδοσφαιρικών ομάδων ………… (στην Ελλάδα) και ………. (στο Ηνωμένο Βασίλειο), ενώ το 2014 εκλέχτηκε πρώτος, σε σταυρούς, δημοτικός σύμβουλος, με τον ανεξάρτητο συνδυασμό του νυν Δημάρχου ………. στο Δήμο Πειραιά, αξίωμα που κατείχε ως το 2017. Επίσης, είναι πρόεδρος και ιδρυτής της ναυτιλιακής εταιρίας «……………», που είναι μέτοχος και της ναυτιλιακής εταιρίας «….. …………», οι μετοχές της οποίας διαπραγματεύονται στο αμερικανικό χρηματιστήριο (Nasdaq: CPLP). Το 2017 με την εταιρεία του «………..» ο ενάγων εξαγόρασε, μέσω πλειοδοτικού διαγωνισμού, ομάδα ενεργητικού του ελληνικού δημοσιογραφικού συγκροτήματος … (…). Απ’ την άλλη πλευρά, η πρώτη εναγομένη είναι κυρία και διαχειρίστρια της ιστοσελίδας με την ηλεκτρονική διεύθυνση …………… η οποία περιλαμβάνει, κατά κύριο λόγο, ειδήσεις και σχολιασμό από τον αθλητικό χώρο, με σημαντική επισκεψιμότητα, ιδιαίτερα από το φίλαθλο κοινό της χώρας μας. Ο δεύτερος εναγόμενος είναι δημοσιογράφος – αρθρογράφος, απασχολούμενος με την ιδιότητα του διευθυντή σύνταξης της ιστοσελίδας της πρώτης εναγομένης, έχοντας, ως εκ τούτου, κομβικό ρόλο, συνιστάμενο στην επιμέλεια και προσδιορισμό του περιεχομένου του ανωτέρω διαδικτυακού τόπου και όντας, εκ της ιδιότητάς του αυτής, προστηθείς αυτής. Το 2012 ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του ενάγοντος, ο οποίος ήταν Πρόεδρος της ………… απ’ το 2011, και σχηματίστηκε ποινική δικογραφία με ΑΒΜ ……… στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών για συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με την επιβαρυντική περίσταση της διεύθυνσής της κατά συναυτουργία, για απάτη κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση τελεσθείσα από υπαίτιο που διαπράττει απάτες κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια με περιουσιακό όφελος και προξενηθείσα ζημία άνω των 30.000 και 120.000 ευρώ, για εκβίαση τελειωμένη και σε απόπειρα κατά συναυτουργία και μεμονωμένα κατ’ εξακολούθηση με απειλή βλάβης της δραστηριότητας που ασκεί ο εξαναγκαζόμενος τελεσθείσα από υπαίτιο που διαπράττει τέτοιες πράξεις κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, όπως και για παρέμβαση με αθέμιτες ενέργειες με σκοπό επηρεασμού της εξέλιξης και του αποτελέσματος ποδοσφαιρικού αγώνα, με επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού και που (κατά περίπτωση) ο ποδοσφαιρικός αγώνας περιλαμβάνεται σε στοιχηματικές διοργανώσεις κατά συναυτουργία και μεμονωμένα και κατ’ εξακολούθηση και μη. Με το ……../17-11-2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών ο ενάγων παραπέμφθηκε να δικαστεί για με πρόθεση και κατά συναυτουργία διάπραξη του κακουργήματος της παρέμβασης με αθέμιτες ενέργειες με σκοπό επηρεασμού της εξελίξεως και του αποτελέσματος ποδοσφαιρικού αγώνος, με επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού και που (κατά περίπτωση) ο ποδοσφαιρικός αγώνας περιλαμβάνεται σε στοιχηματικές διοργανώσεις κατ’ εξακολούθηση και για συμμορία κατ’ άρ. 187 παρ. 5 ΠΚ κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό σε σχέση με την ποινική δίωξη και την απαγγελθείσα κατηγορία για συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική οργάνωση υπό την επιβαρυντική περίσταση της διεύθυνσής της κατά συναυτουργία, κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές Ιανουαρίου του 2011 μέχρι τον Ιούνιο του 2015, ενώ δεν έγινε κατηγορία σε βάρος του για τις λοιπές κακουργηματικές  πράξεις της απάτης και της εκβίασης, αφού ως προς αυτές δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις ενοχής.  Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου άσκησε κατά του βουλεύματος αυτού την …../15-12-2017 αίτηση για αναίρεση θεωρώντας εσφαλμένη τη μεταβολή της κατηγορίας από εγκληματική οργάνωση σε συμμορία. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε με την 534/23-3-2018 απόφαση του Αρείου Πάγου και κατέστη αμετάκλητη η παραπομπή του κατηγορουμένου σε δίκη για συμμορία κατά συναυτουργία πέραν των λοιπών πράξεων. Με την 109/28-1-2021 αμετάκλητη πλέον απόφαση του Β Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, ο ενάγων αθωώθηκε για όλες τις αποδιδόμενες σ’ αυτόν πράξεις. Εντός του χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε απ’ την άσκηση της αρχικής ποινικής δίωξης σε βάρος του κατηγορουμένου μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή του σε δίκη, αναρτήθηκαν τα ακόλουθα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα ……………της πρώτης εναγομένης, τα οποία παρατίθενται, κατά τη σειρά που αυτά περιέχονται στο αγωγικό δικόγραφο και όχι κατά τη χρονική τους αλληλουχία, αυτολεξεί. Πιο συγκεκριμένα, στις 12.3.2018 και ώρα 23:45 αναρτήθηκε στην άνω ιστοσελίδα της πρώτης εναγομένης άρθρο του δευτέρου εναγομένου με τίτλο «Το λάθος του …….. και η υποκρισία της Μαφίας» και με παράτιτλο «Ο ……….. γράφει για την απόγνωση ……… και ……. που κατέληξε σε ψύχωση αλλά και τα σκουπίδια που έχουν το θράσος να κουνάνε το δάχτυλο». Το δημοσίευμα έχει το ακόλουθο περιεχόμενο  : «Δεν περιμέναμε όσα συνέβησαν το βράδυ της Κυριακής για να διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε ποδόσφαιρο. Ένα… ρδέλο είμαστε. Ό,τι ακριβώς έχουμε σαν κράτος, αυτό είναι και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μικρογραφία της κοινωνίας είναι, τίποτα περισσότερο. Με κατεξοχήν ηλίθιους όλους εμάς που συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε μορφή. Είτε από την πλευρά του φιλάθλου, είτε του δημοσιογράφου, είτε του ποδοσφαιριστή. Όμως το ποδόσφαιρο είναι ναρκωτικό. Κι αν φας την ένεση, μετά χάνεις τη μπάλα. Όπως ξαναχάθηκε χθες. Πρώτη φορά είναι ή πολλοστή; Να ακυρώνεται το (δύσκολο μεν, κανονικό δε) γκολ στο 90 που κρίνει τίτλο, να γίνεται μπούκα από πρόεδρο στο γήπεδο, ο επόπτης να πηγαίνει σέντρα και μετά χωρίς να έχει σηκώσει σημαία να λέει οφσάιντ, να πηγαίνουν καροτσάκι όλοι όλους, να απειλούνται διαιτητές, και όταν αυτοί πηγαίνουν στα αποδυτήρια να διαπιστώνουν προφανώς από το βίντεο ότι έκαναν λάθος και να το μετράνε. Στα αποδυτήρια. Ο κόσμος να φεύγει αλλά να ξανάρχεται, ο διαιτητής στις 23:05 να ενημερώνει ότι θα αρχίσει το ματς, αλλά η αντίπαλη ομάδα να μη βγαίνει. Λυπηθείτε μας… Οι ομάδες έγιναν για κάποιους προέκταση του πουλιού τους. Τα μηνύματα, στα social media ή στα αθλητικά sites, δεν περιέχουν ίχνος πλάκας παρά μόνο σπέρνουν μίσος, διχόνοια, δηλητήριο και «σας πηδάμε». Αν δεν μπορείς στην πραγματική ζωή, πηδάς στα πληκτρολόγια, κάτι είναι κι αυτό. Κι έτσι πες, πες, κουβέντα στην κουβέντα δηλητηριάστηκαν όλοι. Ο …. νομίζει ότι κυνηγάνε όλοι τον … Ο …. ότι τον στήνουν οι άλλοι. Ο …………………… ότι τον στήνει η κυβέρνηση. Η εικόνα του ……. με το όπλο σόκαρε την κοινή γνώμη. Πριν φτάσουμε εκεί όμως, ας δούμε τη σειρά των γεγονότων. Όσο εσείς βλέπατε ανέμελοι τους αγώνες κάθε Κυριακή, μέχρι να φτάσουμε στο ……….., στην ατμόσφαιρα διαχεόταν μόνο δηλητήριο. Ότι ο ένας έστηνε τον άλλον, ότι τα πριμ πήγαιναν κι έρχονταν. Κι ύστερα, όταν χρειαζόταν μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι, το νερό έπεσε με τη μάνικα. Σε 15 μέρες ο …. τα έχασε όλα. Από το +4 βρέθηκε στο μείον άπειρο. Από την ηλιθιότητα ενός, την αβλεψία να μπει ένα δίχτυ, το στήσιμο, τον διαιτητή με τη συμπληρωματική. Κανονικό στήσιμο. Επαγγελματικό. Ο …………………… και ολόκληρος ο οργανισμός του ….. βρέθηκε σε απόγνωση που έγινε παράκρουση. Θόλωσαν, υπήρχε και το νωπό, άθλιο προηγούμενο με τον ….., συν κάτι ακόμα: Δεν έχουν καμία αίσθηση πρωταθλητισμού. Κι η εμπειρία αυτή δεν αγοράζεται, περπατιέται. Ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα είναι σαν μάχη γουρουνιών. Πρέπει να κυλιστείς στη λάσπη για να κερδίσεις και ο …. είναι άπειρος έως ανίδεος σε αυτό το ρινγκ. Ο ….. είναι βασιλιάς. Και κατάφερε να πετύχει τον στόχο του, που δεν ήταν να πάρει το πρωτάθλημα με αυτό το ποδοσφαιρικό έκτρωμα που έφτιαξε, αλλά να τσακίσει τη «συμμαχία», να διαιρέσει και να απαξιώσει το πρώτο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Τα κατάφερε. Με ευθύνη του μηχανισμού του … και της …. ή της … και του …., δεν έχει σημασία η σειρά. Για αυτό και ο …………………… δεν θα έκανε ποτέ το λάθος του ….. Όσο δρούσε σαν αρχηγός της Εγκληματικής Οργάνωσης – σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο ………. – δεν θα άφηνε ποτέ κάτι στην τύχη. Δε θα επέτρεπε να κριθεί ο τίτλος με ένα γκολ στο γήπεδο του που θα ακυρώνονταν λανθασμένα σαν οφσάιντ. Θα μέτραγε ένα γκολ που θα ήταν οφσάιντ. Ο ……………………, στην «χρυσή» εποχή του, δεν θα άφηνε να φτάσουμε σε τελικό πρωταθλήματος. Πιστεύει κανείς ότι αν …. και … είχαν διαφορά δέκα πόντων θα συνέβαινε ό,τι συνέβη χθες: Μια φορά δεν καθάρισε το σύστημα για τη διαφορά, τότε στο περιβόητο ματς του «κάλυπτα κι εγώ τον ….» και έγινε η… σφαγή του Λράμαλη, το ξύλο στους παίκτες του ….. και τα περιβόητα «i screw you», ποινικές διώξεις και άλλες ομορφιές. Η άποψή μου για τον βοηθό είναι ακριβώς η ίδια που είχα και για τον … στον τελικό κυπέλλου. Η όλη στάση του, οι αποφάσεις του στο παιχνίδι, ακόμα και η αναποφασιστικότητα του στο 90 δείχνουν έναν άνθρωπο φοβισμένο, τρομαγμένο, αλλά χωρίς πρόθεση. Η κακιά η ώρα. του έτυχε. Στην …. κόστισε ένα κύπελλο, στον …. ένα πρωτάθλημα. Τώρα, να περάσουμε στην επόμενη πίστα; Ο ….. έχυσε όλη την καρδάρα με το γάλα που έφτιαξε ο ίδιος με κόπο. Δεν στέκομαι τόσο στο αγωνιστικό. Πέρασε μια εικόνα που θα μνημονεύεται ενώ μετά από 6 χρόνια στην Ελλάδα δεν έχει εμπλοκή σε τραμπουκισμούς, βομβιστικές υποθέσεις, απαγωγές, απειλές, εκβιασμούς, δεν έχει καμία εκκρεμή κατηγορία σε βάρος του. Ακριβώς δηλαδή όσα έκανε η Εγκληματική. Είδε τα προηγούμενα χρόνια να τον περνάνε πριονοκορδέλα οι διαιτητές και δεν υπήρξε ούτε… τηλεφώνημα φάρσα προς αυτούς. Είδε τα μίντια των ανταγωνιστών του να τον σκίζουν και ο μόνος δρόμος που επέλεξε ήταν ο νομικός. Αμφιβάλλω αν υπάρχει δημοσιογράφος που έχει δεχθεί ένα sms. Οπότε οφείλει μια εξήγηση, και δε θα μπω εγώ στα παπούτσια του ή στο μυαλό του να κάνω εκτιμήσεις, απέναντι στον κόσμο του …………………… και στον εαυτό του. Γιατί αυτούς αδίκησε. Κανέναν άλλον. Κανείς που ήταν στο γήπεδο δεν ένιωσε απειλή, γιατί πολύ απλά κανείς δεν είδε όπλο. Το όπλο φάνηκε στις φωτογραφίες (ενώ ο καλός αρχηγός θα είχε φροντίσει τα «παιδιά» να τις εξαφανίσουν πριν βγουν στη δημοσιότητα). Τα Μέσα της «Εγκληματικής», τα mainstream, οι αρθρογράφοι του …………….. (πήγε και στράφι η λάσπη που πετάνε οι οσφυοκάμπτες του συστήματος), άπαντες ορθώς στέκονται εκεί και κριτικάρουν. Το γκολ πια, πήγε σε δεύτερη μοίρα. Έπαψε να υφίσταται ως συζήτηση. Ο …………………… έβαλε 100 εκατομμύρια στο ελληνικό ποδόσφαιρο περιμένοντας αυτή τη στιγμή, δεν είναι παράλογο να θολώσει, αλλά η εικόνα αυτή δε γίνεται και δε μπορεί να δικαιολογηθεί αλλά να κατακριθεί. Ο …………………… θα χάσει το ματς, θα τιμωρηθεί και ήδη κυκλοφορεί παντού η εικόνα του ……………………. Ενός ανθρώπου που επιχειρεί να βρει το δίκιο που είχε με τον πιο λάθος τρόπο. Είμαι έτοιμος να δεχθώ τον ισχυρισμό ότι ξεχάστηκε και δεν απείλησε κανέναν με το όπλο που κουβαλάει νόμιμα και αμέλησε να το βγάλει. Αδυνατώ να ερμηνεύσω τι κάνει στο χορτάρι με ή χωρίς όπλο. Εκείνη τη στιγμή ο …………………… τα έχασε όλα. Την πιθανότητα να μετρήσει το γκολ, να παίξει 5 λεπτά ακόμα να σκοράρει ή να τελειώσει ισόπαλο το ματς και να διεκδικήσει το 20-30% που είχε ως το φινάλε περιμένοντας μια ήττα της ……………………. Ως εκ τούτου, ο …………………… θα «πληρώσει», με δημόσια κριτική ή διαπόμπευση, ανάλογα σε ποια πλευρά της όχθης βρίσκεται ο καθένας. Το λάθος είναι λάθος, κι αν υπάρχει κάτι που διαφοροποιεί την εικόνα είναι ο πρότερος βίος του καθενός. Ο …………………… δεν έχει κατηγορηθεί για ανατίναξη φούρνων, δεν έχει ζητήσει απολύσεις δημοσιογράφων που δεν του έκαναν αρκετές …., δεν έχει στείλει στους… κάδους ανακύκλωσης διαιτητές κι όσες φορές το είπε (πχ Καλογερόπουλος), βρήκε σε τοίχο. Δικαιολογημένα λοιπόν, νιώθει η κοινή γνώμη σαν να δέχθηκε γροθιά στο στομάχι. Πιστόλια στο χορτάρι δεν βλέπουμε συχνά, για αυτό μας συζητάει όλη η Ευρώπη. Προσωπικά, ούτε η επίθεση του «τίγρη» πέρυσι στον παρατηρητή με σόκαρε “θα σε πνίξω με το κασκόλ”, ούτε τα «διδάξαμε ήθος» του …………………… μετά το ξύλο στον Σισέ. Αλλά ο εμπρησμός στο σπίτι του …., οι σφαίρες στον ……, η ανατίναξη τις προάλλες ενός κτιρίου στην …., κάτι χειροβομβίδες, ομολογώ ότι μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: Αξίζει να ασχολείσαι; Είναι αυτό ποδόσφαιρο; Ο Άρης Ασβεστάς αποτύπωσε με παροιμιώδη ευστοχία και τις δικές μου σκέψεις, σε ένα άρθρο που αξίζει να διαβάσεις. Δεν παλέψαμε για αυτό το ποδόσφαιρο ρε! Πολεμήσαμε την Εγκληματική γιατί διέλυσε το προϊόν. Γιατί μας έκλεψε τις Κυριακές, γιατί έδερνε και απειλούσε όσους σήκωναν ανάστημα, γιατί θέλαμε να ζήσουμε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, χωρίς να κλέβει ο πρώτος κάθε Κυριακή και να ληστεύονται μαζί όλοι οι υπόλοιποι ταυτόχρονα. Κι αυτό δε θα το αλλάξει καμία γκέλα του …………………… ή μεθαύριο του ,,,,,,,. Εδώ είμαστε ακριβώς για αυτό. Για να μην «επιτρέψουμε» σε κανέναν να φτιάξει νέα Εγκληματική Οργάνωση με στημένους διαιτητές, δικαστές, δημοσιογράφους και αντιπάλους. Με όσους λοιπόν, προσπαθούν να εξισώσουν επτά χρόνια ανομίας, αλητείας και βυσσοδομίας με μια τραγική κι απαράδεκτη σκηνή, όχι δεν θα πάρουμε. Μαφία είναι να στήνεις, να εκτελείς και να μην αφήνεις κανένα ματς τίτλου να διεκδικείται στο 90 ενός αγώνα, έχοντας «καθαρίσει» τα πάντα στο πέρασμά σου. Δεν είναι μαφία, αλλά αφέλεια να μπαίνεις στο γήπεδο και φεύγοντας να πετάς το μπουφάν σου για να δώσεις αυτή την απαράδεκτη εικόνα. Μαφία είναι να κλείνεις τις κάμερες τ αποδυτηρίων όταν χάνεις 0-1 στο ημίχρονο και να δέρνεις τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές για να πάρεις το πρωτάθλημα. Ο …………………… έπαθε ψύχωση για έναν τίτλο. Κι η ψύχωση, την οποία έχουν εισάγει στο ελληνικό ποδόσφαιρο άλλοι πρόεδροι, προκαλεί τέτοιες συμπεριφορές που καλό είναι να μην ξαναδούμε ποτέ. Και ο ίδιος και ο …………………… θα πληρώσουν ακριβά, για ακόμα μια φορά. Διότι έτσι πρέπει. Τα λάθη έχουν κόστος. Το κόστος για την «…» και την «…..», ποιο είναι για τον βιασμό του ελληνικού ποδοσφαίρου; Πότε μίλησαν, έγραψαν, κριτικάρισαν οποιονδήποτε αυτά τα σκουπίδια που σήμερα κάνουν μαθήματα ηθικής και κουνάνε το δάχτυλο;». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το οποίο αναδημοσιεύθηκε 2.230 φορές και δέχθηκε 948 σχόλια, ο ενάγων δρούσε σαν αρχηγός της Εγκληματικής Οργάνωσης κατά το κατηγορητήριο …………….., ο ……….., του οποίου Πρόεδρος είναι ο ενάγων, είναι βασιλιάς στη μάχη γουρουνιών, στην οποία προσιδιάζει ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα, καθώς κυλιέται στη λάσπη για να κερδίσει,  και η Εγκληματική  Οργάνωση, της οποίας αρχηγός είναι, όπως ειπώθηκε, ο ενάγων, εμπλέκεται σε τραμπουκισμούς, βομβιστικές υποθέσεις, απαγωγές, απειλές, εκβιασμούς, έδερνε και απειλούσε όσους σήκωναν ανάστημα,  έκλεβε κάθε Κυριακή και λήστευε όλους τους υπόλοιπους, είχε στημένους διαιτητές, δικαστές, δημοσιογράφους και αντιπάλους,  προκάλεσε επτά χρόνια ανομίας, αλητείας και βυσσοδομίας,  αποτελεί μαφία, που στήνει, εκτελεί και δεν αφήνει κανένα ματς τίτλου να διεκδικείται στο 90 ενός αγώνα έχοντας «καθαρίσει» τα πάντα στο πέρασμά της, κλείνει τις κάμερες των αποδυτηρίων όταν χάνει 0-1 στο ημίχρονο και δέρνει τους αντιπάλους ποδοσφαιριστές, για να πάρει το πρωτάθλημα και «παράγκα», με την οποία, κατά την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, εννοείται ο υπόκοσμος του ποδοσφαίρου. Κατά το χρόνο του δημοσιεύματος, σύμφωνα με όσα παραπάνω αναλυτικά εκτέθηκαν, υπήρχε ασκηθείσα ποινική δίωξη σε βάρος του ενάγοντος για συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση υπό την επιβαρυντική περίσταση της διεύθυνσης και για παρέμβαση με αθέμιτες ενέργειες με σκοπό επηρεασμού της εξέλιξης και του αποτελέσματος ποδοσφαιρικού αγώνα κλπ και είχε  εκδοθεί το ……/17-11-2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, με το οποίο είχε μετατραπεί η αρχική κατηγορία σε βάρος του ενάγοντος από συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση υπό την επιβαρυντική περίσταση της διεύθυνσης, στην ελαφρύτερη αξιόποινη πράξη της συμμορίας, ενώ εκκρεμούσε η αναίρεση, που είχε ασκήσει κατ’ αυτού ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου στις 15-12-2017. Επομένως, κατά το χρόνο ανάρτησης του δημοσιεύματος, η ποινική διαδικασία βρισκόταν σε εξέλιξη χωρίς να υπάρχει αμετάκλητη παραπομπή του ενάγοντα σε δίκη και συνακόλουθα αποκρυσταλλωμένη κατηγορία. Οι εναγόμενοι τελούσαν σε γνώση όλων των ανωτέρω, τα οποία είχαν αποτελέσει αντικείμενο προηγούμενων δημοσιευμάτων στην ιστοσελίδα τους, όπως στη συνέχεια θα εκτεθεί. Επομένως, όσα περιέχονταν στο επίμαχο δημοσίευμα σε σχέση με τον ενάγοντα και τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης στα πλαίσια της οποίας διαπράττονταν άλλα εγκλήματα (π.χ. εκβιάσεις), συνιστούν γεγονότα που κατά το χρόνο εκείνο αποτελούσαν αντικείμενο δικαστικής διερεύνησης και, ως εκ τούτου, οι εναγόμενοι δεν μπορούσαν να γνωρίζουν εάν τα όσα εξέθεταν ήταν αληθή ή όχι. Έτσι, δεν στοιχειοθετείται συκοφαντικός χαρακτήρας του δημοσιεύματος, όπως ορθά έκρινε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, απορριπτομένου του περί τούτου τρίτου λόγου της υπό στοιχ. Β έφεσης του εκκαλούντος σε σχέση με το επίμαχο δημοσίευμα. Είναι, όμως, δυσφημιστικό το δημοσίευμα, αφού όσα αποδίδονται στον κατηγορούμενο, και δη ότι διευθύνει εγκληματική οργάνωση, ότι αποτελεί μαφία και υπόκοσμο, ότι εμπλέκεται σε γεγονότα τραμπουκισμών, βομβιστικών υποθέσεων, απαγωγών, απειλών, εκβιασμών, σωματικών βλαβών και απειλών, στημένων παιχνιδιών, ανομίας, αλητείας και βυσσοδομίας, είναι ικανά να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή του. Οι εναγόμενοι, ισχυρίζονται ότι το κείμενο είναι χιουμοριστικό, πράγμα, που δεν ευσταθεί, ενιστάμενοι δε κατ’ άρ. 367 παρ. 1γΠΚ  ισχυρίζονται ότι αίρεται ο άδικος χαρακτήρας της πράξης τους, καθώς υπήρχε δικαιολογημένο ενδιαφέρον από μέρους τους για την πληροφόρηση του κοινού για όλα τα παραπάνω ζητήματα, που σχολιάζονταν από σύσσωμο τον αθλητικό κόσμο κατά το χρόνο εκείνο, δεδομένου ότι η ιστοσελίδα τους είναι αθλητικού περιεχομένου, όπου γίνεται σχολιασμός αθλητικών γεγονότων, και ο δεύτερος εναγόμενος είναι αθλητικογράφος με καθήκον ενημέρωσης του κοινού. Πράγματι, κατά το χρονικό εκείνο διάστημα υπήρχε έντονο ενδιαφέρον στα μέσα ενημέρωσης και κυρίως στα αθλητικά,  για το ζήτημα των στημένων παιχνιδιών που είχε ανακύψει στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου και τις ποινικές διώξεις που είχαν ασκηθεί, μεταξύ άλλων, και σε βάρος του ενάγοντος, με καθημερινά πολλαπλά σχετικά δημοσιεύματα για την εξέλιξη της υπόθεσης. Οι εναγόμενοι προφανώς ενδιαφέρονταν να πληροφορήσουν σχετικά το κοινό τους.  Πλην, όμως, απ’ το συνολικό περιεχόμενο και το ύφος του δημοσιεύματος, με το οποίο επιχειρείται η σύγκριση του ενάγοντος με τον πρόεδρο της ΠΑΕ ……………,………….., και διαπιστώνεται η υπεροχή του πρώτου σε μεθοδεύσεις, τραμπουκισμούς, βομβιστικές υποθέσεις, απαγωγές, απειλές, εκβιασμούς, ανατινάξεις φούρνων, απολύσεις δημοσιογράφων κατ’ εντολή του, αποστολή διαιτητών σε κάδους ανακύκλωσης, ξυλοδαρμούς ποδοσφαιριστών αντίπαλων ομάδων, εξαφάνιση επιβαρυντικών σε βάρος του στοιχείων με κάθε μέσο, ακόμη και παράνομο, σε συνδυασμό με τις εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν, ήτοι «ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα είναι μάχη γουρουνιών … ο ….. είναι βασιλιάς…, … ο …………………… δεν έχει ζητήσει απολύσεις δημοσιογράφων που δεν του έκαναν αρκετές  … με όσους λοιπόν, προσπαθούν να εξισώσουν επτά χρόνια ανομίας, αλητείας και βυσσοδομίας … μαφία είναι να στήνεις, να εκτελείς…, το κόστος για την «…» και την «…..», ποιο είναι για τον βιασμό του ελληνικού ποδοσφαίρου …»  προκύπτει ότι υπήρχε σκοπός εξύβρισης του ενάγοντος. Πιο συγκεκριμένα, το καθήκον πληροφόρησης των εναγομένων τελειούτο με την ενημέρωση του κοινού ότι υπήρχε εκκρεμής ποινική διαδικασία σε βάρος του ενάγοντος και ότι η δικαιοσύνη θα αποφάσιζε για την ενοχή του ή μη. Παρά ταύτα, στο άνω δημοσίευμα περιλήφθησαν, παρότι δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίες για την απόδοση του περιεχομένου της σκέψης του συντάκτη, οι άνω εκφράσεις και κρίσεις, που σχετίζονται με το γεγονός της ποινικής δίωξης σε βάρος του ενάγοντος και που είναι ικανές να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή του και που υπερβαίνουν το αντικειμενικό, αμερόληπτο και ουδέτερο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.  Οι χαρακτηρισμοί που αποδόθηκαν στον ενάγοντα «αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης», «μαφία», «παράγκα» και οι παραπάνω αναφερόμενες εκφράσεις που αποδίδουν αρνητική και υποτιμητική ιδιότητα στον ενάγοντα και που κάθε άλλο παρά σκωπτική και χιουμοριστική διάθεση προσδίδουν στο κείμενο, όπου γίνεται αναφορά άμεσα και έμμεσα ακόμη και σε ασελγείς, ποινικά κολάσιμες, πράξεις (βιασμός του ελληνικού ποδοσφαίρου, απολύσεις δημοσιογράφων που δεν του έκαναν αρκετές ….., με την επισήμανση ότι η τελευταία φράση δεν σχολιάζεται μεν απ’ τον ενάγοντα ειδικά, πλην, όμως, τονίζεται στο δικόγραφο της αγωγής ως προσβλητική, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των εναγομένων – 2^η αιτίαση, 1^ος λόγος υπό στοιχ. Α έφεσης) δεν ήταν αναγκαίες για τη δέουσα πληροφόρηση του κοινού της ιστοσελίδας. Πρόκειται για μειωτικές για την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος, ως ατόμου, κρίσεις και έκφραση καταφρονητικής γνώμης προς το πρόσωπό του. Ο δεύτερος δε εναγόμενος, ως συντάκτης του κειμένου, μολονότι γνώριζε την έλλειψη της αναγκαιότητας του τρόπου αυτού εκδήλωσης της εκτεθείσας προσβλητικής συμπεριφοράς του έναντι του ενάγοντος, εντούτοις δεν τήρησε την ευπρέπεια και το αναγκαίο μέτρο κατά την εκφορά του λόγου του προς ικανοποίηση του δικαιολογημένου ενδιαφέροντός του να ενημερώσει το κοινό του για την εκκρεμούσα ποινική κατηγορία σε βάρος του ενάγοντος, αλλά χρησιμοποίησε κατ’ επανάληψη τις άνω ονειδιστικές εκφράσεις για το πρόσωπο του ενάγοντος παρά τη συναλλακτική υποχρέωσή του ως λειτουργού του ηλεκτρονικού τύπου για το σεβασμό της προσωπικότητας του ενάγοντος, έχοντας σκοπό να βλάψει την τιμή και την υπόληψή του, δεκτής γενομένης και ως ουσιαστικά βάσιμης της παραδεκτά και νόμιμα προβληθείσας απ’ τον ενάγοντα με την από 13-5-2019 προσθήκη-αντίκρουση που κατέθεσε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο στις 13-5-2019, σε αντίκρουση της ένστασης δικαιολογημένου ενδιαφέροντος των εναγομένων, αντένστασης συνδρομής ειδικού σκοπού εξύβρισης κατ’ άρ. 367 παρ. 2 εδ. β ΠΚ, όπως ορθά δέχθηκε και το πρωτόδικο δικαστήριο, με αιτιολογία που συμπληρώνεται απ’ την παρούσα, απορριπτομένου ως αβάσιμου του σχετικού πρώτου λόγου (1^η και 2^η αιτίαση) της υπό στοιχ. Α έφεσης των εκκαλούντων. Την επομένη του άνω δημοσιεύματος, 13.3.2018 στις 17.40, αναρτήθηκε στον ίδιο ιστότοπο, δημοσίευμα με τίτλο «Ο …………………… ζήτησε συγγνώμη, στην «Εγκληματική» ζητούσαν και τα ρέστα…»  με παράτιτλο «Ο   …………………… αναγνώρισε το μεγάλο λάθος της Κυριακής, ζητώντας συγγνώμη για την συμπεριφορά του. Είναι μια συχνή πράξη στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Το SDNΑ θυμίζει 5 περιπτώσεις που η κοινή γνώμη συγκλονίστηκε…» το οποίο συνοδεύτηκε από μία εικόνα όπου, σε κοινό φόντο, απεικονίζεται ο ενάγων (δεξιά) απέναντι από την εικόνα του …………………… …………………… (αριστερά). Η σύνταξη του άρθρου αποδίδεται στην ειδησεογραφική ομάδα της ιστοσελίδας …………… (………) και αναρτήθηκε κατόπιν έγκρισης του δευτέρου εναγομένου, διευθυντή σύνταξης, στην ιστοθέση: ……………… με  το κάτωθι περιεχόμενο : «Με επίσημη δήλωσή του, ο μεγαλομέτοχος και πρόεδρος της ΠΑΕ …………….,   …………., ζήτησε συγγνώμη για την συμπεριφορά του στο ντέρμπι της Κυριακής με την ……………. και την εισβολή του στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας. Αναμφίβολα μια αντρική παραδοχή του λάθους από τον ομογενή επιχειρηματία, ο οποίος (μαζί με τον σύλλογο του) θα πληρώσει τις συνέπειες αυτού, ωστόσο προς τιμήν του δεν επιχείρησε να κάνει το άσπρο μαύρο, να ψάξει για ελαφρυντικά και δικαιολογίες, δεν επικαλέστηκε καν τα δεκάδες εκατομμύρια που έχει επενδύσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να δικαιολογηθεί. Αν όμως ο   …………………… ζήτησε συγγνώμη, την εποχή που μεσουρανούσε η «Εγκληματική Οργάνωση» στο ελληνικό ποδόσφαιρο και η προοπτική να δούμε «τελικό πρωταθλήματος» τον Μάρτιο έμοιαζε απίθανη, με τον πρωταθλητή και τα εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ να έχουν κριθεί από τον… Νοέμβριο, άλλοι πρόεδροι και υψηλόβαθμα στελέχη ομάδων ζήτησαν και τα… ρέστα! To ………. θυμάται πέντε χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπου το λάθος όχι μόνο δεν αναγνωρίστηκε, αλλά συνοδεύθηκε από αλαζονικές και επιθετικές δηλώσεις. 20/02/2011, ….. …………………… μετά το «ντέρμπι της ντροπής», το περιβόητο ….. – … 2-1 που έκρινε ένα πρωτάθλημα, με τα αδιανόητα λάθη του διαιτητή …., την εισβολή οπαδών στον αγωνιστικό χώρο και το… «I screw you» στον …….:…12/03/2013, ο διαιτητής …… χαρίζει πέναλτι και αποβολή του …., ο οποίος λειτούργησε ως τερματοφύλακας στον τελικό Κυπέλλου ανάμεσα σε … και …….., οι «ερυθρόλευκοι» κατακτούν το τρόπαιο στην παράταση. Ο …. …………………… δηλώνει :….. 02/06/2014, ……… για το ποτήρι που δέχθηκε στο πρόσωπο από την εξέδρα ο προπονητής του …, ………, κατά τη διάρκεια του ντέρμπι με τον …….. στο Καραϊσκάκη (….) και τέσσερα χρόνια πριν η ομάδα του φύγει από την Τούμπα :….13/04/2017, ……. μετά τα επεισόδια με τα ΜΑΤ στον ημιτελικό Κυπέλλου …. – …………………… (…..) στο Φάληρο, όπου ο παρατηρητής του αγώνα ….. καταγγέλλει επίθεση στο ημίχρονο και ότι οι διαιτητές εμποδίστηκαν να μπουν στα αποδυτήρια :….. 04/02/2018, η …………………… επικρατεί ξανά του …….. μέσα στο Καραϊσκάκη (…..), οι οπαδοί των ερυθρόλευκων εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο και συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις/η ομάδα τους τιμωρείται με αφαίρεση τριών βαθμών, ο . …………………… δηλώνει:……». Με το άνω δημοσίευμα, που αναδημοσιεύθηκε 1.064 φορές και έλαβε 149 σχόλια, ο συντάκτης του επιχειρεί εκ νέου σύγκριση του ενάγοντα με τον . …………………… και διαπιστώνει την υπεροχή του τελευταίου σε εντιμότητα, ενώ  συσχετίζει τον μεν ενάγοντα, του οποίου δημοσιεύεται και φωτογραφία, με εγκληματική οργάνωση, την οποία αυτή τη φορά βάζει σε εισαγωγικά, τη δε ομάδα του (τον ….) με την υπόθεση των στημένων παιχνιδιών. Όπως εκτέθηκε και παραπάνω σε σχέση με το δημοσίευμα της 12^ης-3-2018, για το ζήτημα της εγκληματικής οργάνωσης και της συμμετοχής του ενάγοντος στην υπόθεση των στημένων παιχνιδιών, στο δημοσίευμα δεν αναφέρεται κάτι ψευδές, αφού πράγματι κατά το χρόνο εκείνο εκκρεμούσε σε βάρος του ενάγοντα σχετική κατηγορία, που δεν είχε όμως καταστεί αμετάκλητη. Όσον αφορά δε στο δυσφημιστικό περιεχόμενο του δημοσιεύματος, αφού η εμπλοκή του ενάγοντος σε εγκληματική οργάνωση και σε στημένα παιχνίδια δύναται να βλάψει την τιμή και την υπόληψή του, αποδείχθηκε ότι εν προκειμένω συντρέχει δικαιολογημένο ενδιαφέρον πληροφόρησης του κοινού, αφού επρόκειτο για θέμα που σχολιαζόταν έντονα σε πολλά μέσα ενημέρωσης, ηλεκτρονικά και έντυπα, κυρίως αθλητικού περιεχομένου, και προκαλούσε το αναγνωστικό ενδιαφέρον εκείνη την περίοδο, με αποτέλεσμα να αίρεται ο άδικος χαρακτήρα της πράξης, κατά ουσιαστική παραδοχή της προβληθείσας κατ’ άρ. 367 παρ. 1 γ ΠΚ ένστασης των εναγομένων, δεδομένου ότι, στην προκειμένη περίπτωση, τηρήθηκε το επιβαλλόμενο αναγκαίο μέτρο απ’ το συντάκτη του κειμένου, που χρησιμοποίησε  ήπιους τόνους και εκφράσεις για την απόδοση της πληροφορίας, με τη θέση δε της εγκληματικής οργάνωσης εντός εισαγωγικών επιτεύχθηκε η δέουσα ουδετερότητα και η αποστασιοποιημένη πληροφόρηση του κοινού για την τρέχουσα κατά το χρόνο εκείνο επικαιρότητα. Κατά τα λοιπά, στο συγκεκριμένο δημοσίευμα παρατίθεται, χωρίς χαρακτηρισμούς και κρίσεις, σειρά γεγονότων, στα οποία συμμετείχε ο ενάγων ή πρόσωπα της ομάδας του, τα οποία δεν αποδείχθηκαν αναληθή. Ως εκ τούτου με το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν υπήρξε προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος υπό τις διατάξεις των άρθρων 361, 362, 363 ΠΚ, όμως ορθά δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, απορριπτομένου ως αβάσιμου του τρίτου λόγου της υπό στοιχ. Β έφεσης κατά το σκέλος που αφορά στο συγκεκριμένο δημοσίευμα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι σε προγενέστερο χρόνο και συγκεκριμένα στις 08.11.2017 αναρτήθηκαν στην ως άνω ιστοσελίδα της πρώτης εναγομένης τα ακόλουθα τρία κατά σειρά δημοσιεύματα : Στις 8-11-2017 ώρα 08.00 αναρτήθηκε δημοσίευμα με τίτλο «Εγκληματική οργάνωση τέλος : Από σήμερα «Συμμορία»…» και παράτιτλο «Το Δικαστικό Συμβούλιο απάλειψε την «Εγκληματική οργάνωση» από το κατηγορητήριο μετατρέποντάς την σε «Συμμορία» και το ……….. με τη σειρά του μετονομάζει την στήλη αριστερά στο κεντρικό Μενού της ιστοσελίδας», η σύνταξη του οποίου αποδίδεται στην ειδησεογραφική ομάδα της ιστοσελίδας …… και το οποίο συνοδεύτηκε από φωτογραφία του προσώπου του ενάγοντος. Το άρθρο δημοσιεύθηκε με την έγκριση του δευτέρου εναγομένου, ως διευθυντή σύνταξης της ιστοσελίδας, στην ιστοθέση: ………. και το περιεχόμενό του έχει ως εξής : «Έξαλλα πανηγυρίστηκε στο μεγάλο λιμάνι η μετατροπή της κατηγορίας «σύσταση εγκληματικής οργάνωσης» σε «σύσταση συμμορίας». Τα ηλεκτρονικά και έντυπα Μέσα Ενημέρωσης του …. και του προέδρου της ΠΑΕ πανηγύρισαν δεόντως την παραπομπή του ….. …………………… σε δίκη για κακούργημα και πλημμέλημα, κάτι που σημαίνει ότι υποχρεούται να παραχωρήσει τις μετοχές. To ……………. ήταν το μοναδικό Μέσο Ενημέρωσης που παρακολούθησε και αποκάλυψε κάθε πτυχή της υπόθεσης που ταλάνισε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο ακέραιος εισαγγελέας ………… χαρακτήρισε στο πόρισμά του ως «εγκληματική οργάνωση» την ομάδα, ανθρώπων που έστηναν παιχνίδια και κατηγορούνταν για σωρεία άλλων αδικημάτων, κακουργηματικού ή πλημμεληματικού χαρακτήρα. Η υπόθεση απασχόλησε την κοινή γνώμη σε τέτοιο βαθμό ώστε στο …. οι ειδήσεις που αφορούσαν την «εγκληματική οργάνωση» έγιναν οι πρώτες σε αναγνωσιμότητα. To …. σεβόμενο την δεδηλωμένη επιθυμία των αναγνωστών του και τις ραγδαίες, καταιγιστικές εξελίξεις τοποθέτησε σε περίοπτη θέση την κατηγορία προκειμένου να έχουν άμεση πρόσβαση όσοι το επιθυμούν. Από σήμερα το ….. οφείλει να ευθυγραμμιστεί με το Βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου και μετατρέπει την στήλη από «Εγκληματική Οργάνωση» σε «Συμμορία» όπως δηλαδή χαρακτηρίζεται και η κατηγορία που οδηγεί τους κατηγορούμενους σε τακτική δικάσιμο. Τα Μέσα Ενημέρωσης που πρόσκεινται στη «Συμμορία» αναπαράγουν από χθες το non paper ότι «μπήκε τέλος στο αφήγημα της Εγκληματικής» καθώς η κατηγορία σύμφωνα με πληροφορίες μετατρέπεται σε «Σύσταση Συμμορίας» με την οποία θα παραπεμφθούν σε δίκη οκτώ κατηγορούμενοι, ανάμεσα τους οι…………………… και ………. και ……………… Πάντα με γνώμονα το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον για ευρείες υποθέσεις που αφορούν το κοινωνικό γίγνεσθαι και το δημόσιο συμφέρον, το …… θα παρακολουθεί μέχρι τέλους την υπόθεση που αφορά την «Συμμορία» την οποία σύστησαν οι κατηγορούμενοι και θα σας ενημερώνει βήμα προς βήμα για όλες τις εξελίξεις. Εδώ μπορείτε να βρείτε όλα τα άρθρα που έχουν δημοσιευτεί για την υπόθεση και Θα δημοσιεύονται από σήμερα μέχρι και την αθώωση ή την ενοχή των κατηγορουμένων για την «Αλλοίωση αποτελεσμάτων» και τη Σύσταση Συμμορίας». Το συγκεκριμένο δημοσίευμα αναδημοσιεύθηκε 443 φορές και έλαβε 150 σχόλια. Αργότερα, στις  14:36, αναρτήθηκε με την έγκριση του δεύτερου εναγομένου ως διευθυντή σύνταξης, δημοσίευμα με τίτλο «Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέρφια: Κερδάμε με Under 2,5 κακουργήματα» και παράτιτλο «Το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, παρά τις συκοφαντίες των εξυγιαντών, αποτελεί πραγματικό θρίαμβο του προέδρου και των τελευταίων επενδύσεών του. Ο ……. έχει τις λεπτομέρειες» που συνοδεύεται από φωτογραφία του ενάγοντος, στην οποία κρατά ένα τρόπαιο και περιστοιχίζεται από παίκτες της ΠΑΕ ….. και από τις λέξεις – κλειδιά «…», «. ……………………» αλλά και «Εγκληματική Οργάνωση». Το άρθρο αυτό υπογράφει ο συντάκτης του με το ψευδώνυμο «………..», και έχει ως εξής : «Θέλω να είστε επιεικείς μαζί μου σήμερα φίλοι μου. Αν μου ξεφύγει καμιά λέξη ή αρχίσω να γράφω όπως μιλάει ο …… να με δικαιολογήσετε. Δεν πρόλαβα να κοιμηθώ δευτερόλεπτο γιατί όλο το βράδυ ήμουν στο Πασαλιμάνι με τους ρεπόρτερ του ……. και τους πιστούς του Αγίου Πειραιώς και πανηγυρίζαμε για το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Τέτοιο τρελό ….. γλέντι είχε να στηθεί από την πρόκριση του … επί του ….. το ’96. Ψήναμε και μοιράζαμε αρνιά στους περαστικούς για να γιορτάσουμε την πανηγυρική παραπομπή του προέδρου σε δίκη, όπου θα τιμηθεί για το κακούργημά του και στη συνέχεια θα ανακηρυχθεί επίτιμος καθηγητής Γενικού Ενοχικού Δικαίου στο Χάρβαρντ (του είπαν απ’ το Πανεπιστήμιο ότι για να τον δεχτούν πρέπει να ‘χει τουλάχιστον ένα κακούργημα στο βιογραφικό του). Ίδιο κλίμα φυσικά επικρατούσε και στα site τα οποία παρουσίασαν την είδηση για την παραπομπή σε δίκη του προέδρου λες και σήκωσε το Τσάμπιονς Λιγκ η …. του ……… Μόνο να φωταγωγηθεί ο Κορυδαλλός δεν ζήτησαν. Και το καλύτερο είναι ότι χθες το βράδυ συνέβη ένα θαύμα που θα το ζήλευε και ο Κόπερφιλντ. Όσοι τόσο καιρό δεν είχαν δει, ούτε ακούσει το παραμικρό για το «φόνο», χθες ξαφνικά βρήκαν τη μνήμη τους και θυμήθηκαν τα πάντα. Πάλι καλά δηλαδή για να ενημερώσουν και εμάς τους περαστικούς. Μια γύρα στα site αρκούσε για να καταλάβεις ότι το πάρτι είχε ξεκινήσει : «Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πολύ απλά ότι οι κεντρικές κατηγορίες ενάντια στον . …………………… και τους άλλους κατηγορουμένους, γύρω από τις οποίες στήθηκε ένα ατελείωτο επικοινωνιακό γαϊτανάκι, από άρθρα και πρωτοσέλιδα μέχρι δεκάδες εκπομπές, δεν περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο». Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέρφια. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιος θρίαμβος. Κρίμα μόνο που τα αθλητικά site δεν κάλυπταν και τη δίκη …….. Αν διάβαζε η ……….. ότι είναι θρίαμβος που παραπέμπεται σε δίκη για κακούργημα όχι μόνο δεν θα ύψωνε το μεσαίο δάχτυλο, αλλά θα έβγαζε και dom perignon να κεράσει τους δημοσιογράφους για την επιτυχία και τους νέους δρόμους που ανοίγει το κελί 33 στην καριέρα της. Γιατί και του προέδρου η παραπομπή κάπως έτσι αντιμετωπίστηκε: «Δεν υπάρχει στο παραπεμπτικό βούλευμα η περιβόητη κατηγορία για κακούργημα περί “εγκληματικής οργάνωσης” γύρω από την οποία υπήρξε τέτοια επικοινωνιακή επένδυση. Υπάρχει όντως μια κακουργηματική κατηγορία για αλλοίωση αποτελεσμάτων ποδοσφαίρου που συνοδεύεται από μια πλημμεληματική κατηγορία για συμμορία. Δηλαδή, κατηγορία ότι προσπάθησαν να στήσουν παιχνίδια». Λεπτομέρειες. Κάθε Έλληνας που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να σταδιοδρομήσει έχει στο ενεργητικό του μια κατηγορία για συμμετοχή σε συμμορία και μια προσπάθεια να στήσει παιχνίδι (μήλα, κυνηγητό, ή τόμπολα). Και ο ………… δεν είναι αρχηγός τόσα χρόνια στη συμμορία με την κωδική ονομασία «………»; Τον έχει εγκαλέσει ποτέ κανείς γι’ αυτό; Το πιο βασικό είναι ότι μιλάμε για κάτι που συμβαδίζει απόλυτα και με τις αρχές της ελληνικής οικογένειας. Τι λέει η οικογένεια κάθε παιδιού όταν είναι μικρό; «Ζακέτα να πάρεις κανακάρη μου, πρόσεξε μη σου ρίξουν στάχτη στο ποτό σου και μην ξεχαστείς και γίνεις αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης. Σε συμμορία μπες, στήσε και κάνα παιχνίδι, αλλά να ‘σαι πίσω πριν τις 23:00 να φας ένα αυγό χτυπητό πριν βγει το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών». Το γλέντι στο λιμάνι φίλοι μου συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς όλο το βράδυ γιατί το ένα θετικό νέο, ερχόταν μετά το άλλο : «Ο … …………………… που περιφερόταν τόσο καιρό ως εγκέφαλος μιας εγκληματικής οργάνωσης που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο τελικά δεν είναι τέτοιος διότι εγκληματική οργάνωση δεν υπήρξε». Αυτό να λέτε και εσείς, πιάνει. Αν ποτέ παραπεμφθείτε σε δίκη για ένα κακούργημα και ένα πλημμέλημα και σας παίρνουν και τις μετοχές, μη σας πάρει από κάτω. Ανοίξτε ένα site γράψτε «Κατηγορούμαι για under 2,5 κακουργήματα και πλημμελήματα άρα είμαι αθώος» και σηκωθείτε να σύρετε το χορό. Τέτοιο επίτευγμα δεν έχει ξαναγίνει. Και να φανταστείτε ότι το τρικούβερτο γλέντι για την επιτυχία του προέδρου στήθηκε χωρίς να προλάβει να γράψει ο …. για το θέμα. Δεν μπορούσε ο …. για πρακτικούς λόγους. Για να μπορεί να βλέπει τα οράματά του για το γήπεδο της …………………… και τον πρόεδρο κοιμάται με τις κότες για να χορταίνει ύπνο και να κάνει ρεπορτάζ μαζί με τον …. (είναι η πιο γνωστή πηγή του, γι’ αυτό πέφτει πάντα μέσα). Σήμερα που θα σηκωθεί φρέσκος και ανανεωμένος και θα ενημερωθεί για τα ευχάριστα, ικανός είναι να φωνάξει την …… και το «…….» για να γιορτάσει με χορούς και τραγούδια την επαγγελματική καταξίωση του προέδρου. Αφήστε που και ο ίδιος έχει λόγους να χαίρεται. Είναι ο βασικός υποψήφιος για να διαδεχθεί τον ….. στην προεδρία του συλλόγου γιατί είναι ο μόνος που πληροί τις προδιαγραφές». Το δημοσίευμα αυτό αναδημοσιεύθηκε 296 φορές και έλαβε 43 σχόλια. Μεταξύ των άνω δύο δημοσιευμάτων μεσολάβησε στις 11.40, με την έγκριση του δεύτερου εναγομένου, ως διευθυντή σύνταξης, η ανάρτηση δημοσιεύματος που αποδίδεται στην ομάδα σύνταξης της πρώτης εναγομένης, με τίτλο «Ιδού το βούλευμα : Για σύσταση συμμορίας και αλλοίωση αποτελεσμάτων παραπέμπεται ο …………………… !» και παράτιτλο «Το …. φέρνει στο φως το βούλευμα που περίμενε όλη η Ελλάδα : Για κακούργημα σε δίκη ο …………………… με κατηγορία για σύσταση συμμορίας και αλλοίωση αποτελεσμάτων ! ΣΟΚ : Πλήρη απαλλαγή πρότεινε ο …. !». Το περιεχόμενο του άρθρου έχει ως εξής : «Είναι πλέον επίσημο : Ο πρόεδρος  του …, … ……………………, και άλλοι 27 παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι απ’ το πρωί της Τετάρτης 8 Νοεμβρίου και επίσημα κατηγορούμενοι σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Το …. φέρνει στο φως της δημοσιότητας το διατακτικό του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών, στο οποίο επιβεβαιώνονται πλήρως οι χθεσινές πληροφορίες : 1. Ο πρόεδρος  του …., . ……………………, κατηγορείται για κακούργημα αλλοίωσης  αποτελεσμάτων και για πλημμέλημα σύστασης συμμορίας. 2. Η απόφαση που παραπέμπει σε δίκη τον πρόεδρο του …. και συνολικά 27 παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου, πάρθηκε με ψήφους 2-1, καθώς μειοψήφισε ο πρόεδρος του Συμβουλίου Εφετών κ. ….., ο οποίος εισηγήθηκε την αθώωση όλων των κατηγορουμένων. Και το γεγονός αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η μη ομοφωνία στην έκδοση μιας τόσο σοβαρής δικαστικής απόφασης αποτελεί σπάνιο  αν όχι πρωτοφανές φαινόμενο στη νομική ιστορία της χώρας. Επίσης για το κακούργημα αλλοίωσης αποτελεσμάτων ποδοσφαιρικών αγώνων παραπέμπονται στο ακροατήριο : …». Το δημοσίευμα αυτό, το οποίο έλαβε 329 σχόλια, συνοδεύεται από φωτογραφική απεικόνιση του διατακτικού του βουλεύματος, με το οποίο ο ενάγων παραπέμπεται να δικαστεί στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών κατά πλειοψηφία για συμμορία κατ’ άρθρο 187 παρ. 5 ΠΚ κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό σε σχέση με την ποινική δίωξη και την απαγγελθείσα κατηγορία για συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική οργάνωση υπό την επιβαρυντική περίσταση της διεύθυνσής της κατά συναυτουργία κλπ. Όσον αφορά στο επίμαχο  βούλευμα, που αποτελεί αντικείμενο αναφοράς και των τριών δημοσιευμάτων της 8^ης-11-2017, αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, που αποτέλεσε αντικείμενο διάσκεψης στις 7-11-2017, ήτοι την προηγούμενη ημέρα των δημοσιευμάτων, και εκδόθηκε δέκα μέρες μετά, στις 17-11-2017, λαμβάνοντας τον αριθμό ….. Η διαδικασία του Συμβουλίου είναι, όπως είναι γνωστό, κατ’ αρχήν,  μυστική, χωρίς προφορικότητα και αμεσότητα και το Συμβούλιο  αποφαίνεται με βάση τα έγγραφα της δικογραφίας. Συνέχεια της μυστικότητας της διαδικασίας των συμβουλίων αποτελεί η έκδοση και όχι η δημοσίευση του βουλεύματος. Με την έκδοση δε του βουλεύματος του συμβουλίου συντρέχει η ουσιαστική περάτωση της ανάκρισης. Στην προκειμένη περίπτωση, στις 8-11-2017 και με τα τρία ως άνω δημοσιεύματα, δημοσιοποιήθηκαν απ’ τους εναγόμενους πληροφορίες του διατακτικού του επίμαχου παραπεμπτικού βουλεύματος, με το ενδιάμεσο δε δημοσίευμα δημοσιοποιήθηκε αυτούσιο το διατακτικό του βουλεύματος, όπως αυτό αποφασίστηκε  μετά τη διάσκεψη του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, πριν εκδοθεί, ήτοι πριν καθαρογραφεί και υπογραφεί. Τα δεδομένα, που περιέχονται στο διατακτικό του βουλεύματος, αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ενάγοντος κατά την έννοια του Νόμου περί προστασίας του ατόμου από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, σύμφωνα με όσα εκτίθενται και στην οικεία προηγηθείσα νομική σκέψη (τέταρτη κατά σειρά), αφού αναφέρονται σε ασκηθείσα σε βάρος του ποινική δίωξη. Τα  ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ενάγοντος, που περιέχονται στο διατακτικό του άνω βουλεύματος, εντάσσονται-περιλαμβάνονται σε αρχείο προσωπικών δεδομένων, σύμφωνα με την έννοια των διατάξεων των άρθρων 2 εδ ε` και 3 § 1 του Ν. 2472/ 1997, όπως έχει κριθεί και εκτίθεται αναλυτικά στην τέταρτη κατά σειρά νομική σκέψη. Τα  ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ενάγοντος, αν και δεν αποδείχθηκε με ποιον ακριβώς τρόπο (νόμιμα ή παράνομα) και από ποιόν, περιήλθαν στην κατοχή των εναγομένων, πράγμα που, σε κάθε περίπτωση, δεν ασκεί επιρροή στον χαρακτήρα τους, διαδόθηκαν μέσω της ιστοσελίδας της πρώτης εναγομένης, με την έγκριση του δεύτερου εναγομένου, υπεύθυνου επεξεργασίας ως διευθυντή σύνταξης, στο ευρύ αναγνωστικό της κοινό, με αποτέλεσμα να καταστούν προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα, χωρίς τη συγκατάθεση του ενάγοντος και χωρίς την άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Ειδικότερα, η συλλογή του σκεπτικού του βουλεύματος συνιστά μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που περιλαμβάνονται σε αρχείο και δη στο αρχείο βουλευμάτων του Εφετείου Αθηνών, στο οποίο περιλαμβάνονται και τα τηρούμενα σχετικά βιβλία, όπου δεν έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε, όπως προκύπτει απ’ το συνδυασμό των άρθρων 147, 100, 107 ΚΠΔ, η περαιτέρω δε  διάδοση και παράδοσή του στον συντάκτη του δημοσιεύματος και η ανάρτηση με την έγκριση του δεύτερου εναγομένου στην ιστοσελίδα, αποτελεί επεξεργασία, υπό την έννοια του άρθ. 2 περ. δ` ν. 2472/1997 (“χρήση, διαβίβαση, διάδοση ή κάθε άλλης μορφής διάθεση”) ευαίσθητου δεδομένου προσωπικού χαρακτήρα, η οποία έγινε χωρίς άδεια της Αρχής του άρθ. 7 ν. 2472/1997, χωρίς να συντρέχει καμία από τις περιπτώσεις του άρθρου 7Α του ν. 2472/1997 και χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωση του ενάγοντος κατ’ άρθ. 11 §3 ν. 2472/1997. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχθηκε ότι η δημοσιοποίηση απ’ τους εναγόμενους του αποτελέσματος της διάσκεψης με φωτογραφία του σχεδίου του βουλεύματος, όπως είθισται να αποκαλείται αυτό πριν την έκδοσή του, αποτελεί παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, ορθά έκρινε έστω και με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, που συμπληρώνεται απ’ την παρούσα, και οι περί του αντιθέτου αιτιάσεις των εκκαλούντων της υπό στοιχ. Α έφεσης, που περιέχονται στον τρίτο λόγο της, κατά τις οποίες η μεν φωτογραφική απεικόνιση του βουλεύματος απ’ το βιβλίο βουλευμάτων, που είναι δημόσιο,  δεν συνιστά ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο,  το δε βούλευμα δεν υπήρχε στο νομικό κόσμο πριν την έκδοσή του και, συνακόλουθα, δεν μπορεί να γίνει λόγος για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμες. Η μη απάντηση, εξάλλου, του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου επί των εν λόγω ισχυρισμών τους, που προβλήθηκαν και ενώπιόν του, συνιστά τη σιωπηρή απόρριψή τους (1^η αιτίαση 3^ου λόγου της υπό στοιχ. Α έφεσης).  Ομοίως, απορριπτέος ως αβάσιμος τυγχάνει και ο συνεχόμενος (και άρα παραδεκτός) με τον τρίτο λόγο της υπό στοιχ. Α έφεσης, πρώτος πρόσθετος λόγος αυτής, κατά τον οποίο (1^η αιτίαση) εσφαλμένα το πρωτόδικο δικαστήριο δέχθηκε ότι υπήρξε με το δημοσίευμα της 11.40 της 8^ης-11-2017 παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών του ενάγοντος, παρότι στην αιτιολογία του δεν περιέλαβε ότι υπήρξε επέμβαση σε αρχείο και παράνομη απόκτηση των προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, πράγμα που άλλωστε ούτε ο ενάγων επικαλέστηκε στην αγωγή του, αφού, αφενός μεν με την παρούσα αιτιολογία συμπληρώνεται η αιτιολογία του πρωτοβάθμιου δικαστήριο, όπως παραπάνω ειπώθηκε, αφετέρου δε τα εν λόγω στοιχεία δεν απαιτούντο για το ορισμένο της αγωγής, όπως, άλλωστε, έγινε δεκτό κατά την απόρριψη του όγδοου λόγου της υπό στοιχ. Α έφεσης. Με τη 2^η αιτίαση του πρώτου πρόσθετου λόγου τους, οι εκκαλούντες της υπό στοιχ. Α έφεσης παραπονούνται ότι εσφαλμένα έγινε δεκτό απ’ το πρωτόδικο δικαστήριο ότι υπήρξε παραβίαση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος με τη δημοσίευση του διατακτικού του επίμαχου βουλεύματος μετά τη διάσκεψή του, επικαλούμενοι ότι η διάσκεψη είναι αφηρημένη  έννοια και δεν μπορεί ν’ αποτελέσει προσωπικό δεδομένο. Ο λόγος αυτός της έφεσης τυγχάνει αβάσιμος και απορριπτέος, διότι προσωπικά δεδομένα δεν είναι το βούλευμα ή η διάσκεψη αυτού, αλλά οι πληροφορίες που απορρέουν εξ αυτών και αφορούν στην ποινική δίωξη των θιγόμενων προσώπων και εν προκειμένω του ενάγοντος. Για τον ίδιο λόγο απορριπτέος τυγχάνει και ο συνεχόμενος (και άρα παραδεκτός) με τον τρίτο λόγο της υπό στοιχ. Α έφεσης, δεύτερος πρόσθετος λόγος κατά τον οποίο το πρωτόδικο δικαστήριο δέχθηκε ότι υπήρξε παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντα με τη δημοσιοποίηση της διάσκεψης του άνω βουλεύματος, παρότι δεν υπήρξε σχετικό αίτημα στην αγωγή.  Με τον τρίτο λόγο της έφεσής τους οι εκκαλούντες παραπονούνται επίσης ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο δικαστήριο δέχθηκε ότι υπήρξε παραβίαση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντα και με τα τρία δημοσιεύματα της 8^ης-11-2017, ενώ ο ενάγων κάνει λόγο για σχετική παραβίαση μόνο με αυτό της ώρας 11.40, πράγμα, που, όμως, δεν ευσταθεί αφού, απ’ την  επισκόπηση του αγωγικού δικογράφου προκύπτει ότι ο ενάγων επικαλείται παραβίαση των ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων και με τα τρία δημοσιεύματα της ημέρας εκείνης, αφού και στα τρία εμπεριέχονται πληροφορίες αφορώσες την ποινική του δίωξη κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας. Περαιτέρω, με τον τρίτο λόγο της υπό στοιχ. Α έφεσής τους (3^η και 4^η αιτίαση) οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι σε πολλά δημοσιεύματα, ακόμη και της προηγούμενης ημέρας, περιλήφθηκαν πληροφορίες για το περιεχόμενο του επίμαχου 2050/2017 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, και ως εκ τούτου επρόκειτο για αναδημοσίευση γνωστών πληροφοριών στο πανελλήνιο. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος καθώς ναι  μεν υπήρξε όντως διαρροή των επίμαχων πληροφοριών για την ποινική δίωξη σε βάρος του ενάγοντα σε σχέση με το βούλευμα 2050/2017 του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών στα μέσα ενημέρωσης και από την προηγούμενη μάλιστα ημέρα, πλην, όμως, αυτό δεν αναιρεί την έννοια των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και την προστασία του υποκειμένου τους απ’ την κάθε επόμενη παραβίασή τους, αφού  κάθε περαιτέρω επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα συνιστά μία αυ­τοτελή και πρόσθετη παραβίαση της γε­νικής απαγόρευσης του άρθρου 7 παρ. 1 του ν. 2472/1997 και επομένως, η αναδη­μοσίευση δεδομένων στο διαδίκτυο συνιστά επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχ. δ του ν. 2472/1997 και τυγχάνει προ­στασίας. Με τον δεύτερο λόγο της υπό στοιχ. Α έφεσής τους, οι εκκαλούντες επαναφέρουν τους και πρωτοδίκως υποβληθέντες ισχυρισμούς τους ότι προέβησαν στην δημοσιοποίηση των επίμαχων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, διότι υπήρχε ανάγκη ενημέρωσης του κοινού τους, λαμβανομένου υπόψη και του ότι ο ενάγων ήταν δημόσιο πρόσωπο που απασχολούσε έντονα την επικαιρότητα, και ότι κατά την δημοσιοποίηση των εν λόγω στοιχείων έλαβαν υπόψη και τήρησαν την αρχή της αναλογικότητας για το συμφέρον της πληροφόρησης, συνεκτιμώμενου του γεγονότος ότι οι σχετικές πληροφορίες είχαν ήδη διαρρεύσει σε όλα τα μέσα ενημέρωσης απ’ την προηγούμενη ημέρα. Επί των ανωτέρω ισχυρισμών, αφενός μεν ουδόλως αποδείχθηκε ότι υπήρχε οποιαδήποτε ανάγκη δημοσιοποίησης των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος σχετικά με την εν λόγω παραπομπή του, πέρα απ’ την προσπάθεια των εναγομένων να πετύχουν την μεγαλύτερη δυνατή επισκεψιμότητα στην ιστοσελίδα τους. Με την δημοσιοποίηση δε των επίμαχων πληροφοριών θίχτηκε καίρια η ιδιωτική ζωή του ενάγοντος, καθώς τα επίδικα δημοσιεύματα ήταν ικανά να συμβάλουν στη διαπόμπευσή του, ενόσω εκκρεμούσε η ποινική διαδικασία σε βάρος του. Η δε ανάγκη του αναγνωστικού κοινού προς πληροφόρηση για θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας και δη για την ποινικώς κολάσιμη συμπεριφορά του ενάγοντα θα μπορούσε να ικανοποιηθεί σε κάθε περίπτωση με την απλή και χωρίς τη συνοδεία φωτογραφίας του σκεπτικού του βουλεύματος, αναφορά στο ότι εκκρεμούσε η ποινική διαδικασία σε βάρος του. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ούτε η τήρηση της αρχής της αναλογικότητας από μέρους των εναγομένων, όπως αυτή προσδιορίστηκε στην τέταρτη κατά σειρά νομική σκέψη στην αρχή της παρούσας, αφού η δημοσιοποίηση της παραπομπής του ενάγοντος σε δίκη για την άδικη πράξη της συμμορίας μετά από μεταβολή της κατηγορίας από εγκληματική οργάνωση με βάση το διατακτικό του 2050/1997 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, με τη φωτογραφική μάλιστα απεικόνιση αυτούσιου του κειμένου, δεν ήταν ούτε πρόσφορη ούτε αναγκαία για την ενημέρωση του κοινού, που αρκούσε να γνωρίζει ότι εκκρεμεί ποινική διαδικασία σε βάρος του ενάγοντα, η προσβολή δε του ενάγοντος είναι βαρύτερη απ’ το επιδιωκόμενο όφελος των εναγομένων να προκαλέσουν το αναγνωστικό ενδιαφέρον όσο το δυνατό περισσότερων πολιτών με πρόσβαση στην ιστοσελίδα τους. Εξάλλου, ουδόλως αποδείχθηκε ότι αυτό ήταν το ηπιότερο μέσο που μπορούσαν να επιλέξουν οι εναγόμενοι για την εξυπηρέτηση του δημοσιογραφικού τους σκοπού. Τέλος, όσον αφορά στην ιδιότητα του ενάγοντος ως δημόσιου προσώπου, ο ισχυρισμός των εκκαλούντων προβάλλεται αορίστως και συνακόλουθα απαράδεκτα, αφού ανεξαρτήτως του εάν ο ενάγων αποτελεί δημόσιο πρόσωπο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2472/1997 για τη συλλογή και επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων αφορώντων σε δημόσια πρόσωπα, απαιτείται να έχει χορηγηθεί προηγουμένως σχετική άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, οι εναγόμενοι, όμως, ουδέν αναφέρουν σχετικά με το εάν πληρούτο η εν λόγω προϋπόθεση. Ως εκ τούτου, τυγχάνει απορριπτέα η προβληθείσα απ’ τους εναγόμενους ένσταση δικαιολογημένου δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος του κοινού και υπεροχής του δικαιώματος για πληροφόρηση κατ’ άρ. 7 παρ. 2 ζ του Ν. 2472/1997 και ανάλογης εφαρμογής της διάταξης του άρ 367 παρ. 1 περ. γ ΠΚ και ήδη άρ. 28 παρ. 1γ Ν. 4624/2019. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, με τα άνω τρία κατά σειρά δημοσιεύματα της 8^ης-11-2017 παραβιάστηκαν τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ενάγοντος, η προσβολή δε αυτή οφείλεται σε υπαιτιότητα του δεύτερου εναγομένου που με την ιδιότητά του, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, από έλλειψη της προσοχής που όφειλε και μπορούσε να καταβάλει κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, δεν έλαβε υπόψη το ότι η δικαστική υπόθεση βρισκόταν στο στάδιο της προδικασίας, και δη στη διαδικασία του Συμβουλίου που, όπως ειπώθηκε,  είναι μυστική, πολύ δε περισσότερο δεν έλαβε προηγουμένως τη συγκατάθεση του ενάγοντος ούτε άδεια της αρχής για τη δημοσιοποίηση των εν λόγω στοιχείων, με αποτέλεσμα να γίνει γνωστό σε κάθε τρίτο ότι ο ενάγων παραπέμπεται σε δίκη με τη συγκεκριμένη κατηγορία και να προϊδεαστεί δυσμενώς κατ’ αυτόν τον τρόπο η κοινή γνώμη γι’ αυτόν ως άτομο, παρότι ακόμη δεν είχε ολοκληρωθεί η ποινική διαδικασία σε βάρος του και ίσχυε το τεκμήριο της αθωότητάς του. Η υπαιτιότητα δε του ανωτέρω τεκμαίρεται, αφού ο δεύτερος εναγόμενος, παρότι έχει το βάρος απόδειξης, δεν απέδειξε ότι αγνοούσε ανυπαίτια τα στοιχεία της πράξης του (νόθος αντικειμενική). Και αφού υπήρξε υπαιτιότητα του δεύτερου ενάγοντος, ενεργοποιείται και η γνήσια αντικειμενική ευθύνη της πρώτης εναγομένης  ως ιδιοκτήτριας – διαχειρίστριας της ιστοσελίδας. Πέραν των ανωτέρω, και όσον αφορά στα δημοσιεύματα της 8^ης-11-2017 (ώρα 8.00 και 14.36), δεν αποδείχθηκε ότι περιείχαν εν γνώσει των εναγομένων ψευδείς πληροφορίες σε βάρος του ενάγοντος, σύμφωνα με όσα έχουν ήδη ειπωθεί σε σχέση με την εκκρεμή ποινική διαδικασία που βάρυνε τον ενάγοντα κατά το χρόνο ανάρτησής τους, και συνεπώς δεν ήταν συκοφαντικά, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου τρίτου λόγου της υπό στοιχ. Β έφεσης του εκκαλούντος ως προς τούτα. Όσον αφορά δε στον δυσφημιστικό τους χαρακτήρα, αφού αναφέρονται και πάλι στην εμπλοκή του ενάγοντος στην εγκληματική οργάνωση που μετατράπηκε σε συμμορία, και της ομάδας του στα στημένα παιχνίδια, κρίνεται ότι το περιεχόμενό τους είναι κατ’ αρχάς δυσφημιστικό, από κανένα δε κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ο σκωπτικός ή χιουμοριστικός τους χαρακτήρας, που, άλλωστε, δεν συνάδει με ζητήματα που αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και που επιτάσσουν αυξημένη προσοχή στον δημοσιογραφικό λόγο. Το γεγονός δε ότι το τρίτο δημοσίευμα (ώρα 14.36) φέρεται ότι αποτελεί στήλη υπό το όνομα φανταστικού συντάκτη «………», που έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς άρθρα χιουμοριστικής διάθεσης αναφερόμενα σε διάφορους αθλητές και τις επιδόσεις τους, δεν αναιρεί τα ανωτέρω. Στο πρώτο, όμως, κατά σειρά  δημοσίευμα, έχει τηρηθεί ο αναγκαίος τύπος και το προβλεπόμενο μέτρο στην εκφορά του λόγου του συντάκτη, ώστε να αίρεται ο άδικος χαρακτήρα του, στα πλαίσια του  δικαιολογημένου κατά το χρόνο εκείνο ενδιαφέροντος πληροφόρησης του κοινού κατά παραδοχή της σχετικής ένστασης (367 παρ. 1 γ ΠΚ) των εναγομένων, και απορριπτομένου του σχετικού τρίτου λόγου της υπό στοιχ. Β έφεσης. Στο τελευταίο, όμως, κατά σειρά δημοσίευμα (14.36), η απόδοση στον ενάγοντα των φράσεων «.. που περιφερόταν τόσο καιρό ως εγκέφαλος μιας εγκληματικής οργάνωσης που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο τελικά δεν είναι τέτοιος διότι εγκληματική οργάνωση δεν υπήρξε», «θα τιμηθεί για το κακούργημά του» «πρέπει να ‘χει τουλάχιστον ένα κακούργημα στο βιογραφικό του», «Κάθε Έλληνας που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να σταδιοδρομήσει έχει στο ενεργητικό του μια κατηγορία για συμμετοχή σε συμμορία και μια προσπάθεια να στήσει παιχνίδι (μήλα, κυνηγητό ή τόμπολα)», υπερβαίνουν το αντικειμενικά αναγκαίο μέτρο που επιβάλλει  το δικαιολογημένο ενδιαφέρον ενημέρωσης του κοινού και το δημοσιογραφικό καθήκον, αφού είναι δυσφημιστικά καθώς μπορούν να θίξουν την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος, η δε διατύπωσή τους καταδεικνύει σκοπό προσβολής των εν λόγω αξιών, απορριπτομένης ως αβάσιμης στην ουσία της της σχετικής προβληθείσας ένστασης των εναγομένων περί άρσης του άδικου χαρακτήρα της πράξης κατ’ αποδοχή ως ουσιαστικά βάσιμης της παραδεκτά και νόμιμα προβληθείσας αντένστασης του ενάγοντος κατ’ άρ. 367 παρ. 2β ΠΚ με την από 13-5-2019 πρωτόδικη προσθήκη-αντίκρουση, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου πρώτου λόγου (1^η αιτίαση) της υπό στοιχ. Α έφεσης, όπως εκτέθηκε σχετικά και στα πλαίσια του από 12-3-2018 δημοσιεύματος. Επομένως, με το δημοσίευμα της 8^ης-11-2017 ώρα 14:36 επήλθε προσβολή της προσωπικότητάς του ενάγοντος, βάσει των διατάξεων των άρθρων 361, 362, 367 παρ. 2 β ΠΚ, όπως ορθά δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου πρώτου λόγου της υπό στοιχ. Α έφεσης (2^η αιτίαση) κατά το σκέλος που αφορά στα επίμαχα δημοσιεύματα.  Στη συνέχεια, αποδείχθηκε ότι στις 12:53 της επομένης ημέρας, 09.11.2017, αναρτήθηκε στον ίδιο διαδικτυακό τόπο, δημοσίευμα με τίτλο «Η δράση της συμμορίας είχε όλα τα χαρακτηριστικά της εγκληματικής οργάνωσης» και παράτιτλο «Πανηγυρίζουν τα ΜΜΕ της συμμορίας επειδή η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης μετετράπη σε κατηγορία περί διεύθυνσης συμμορίας και ένταξης σε αυτήν». Το άρθρο αυτό, η σύνταξη του οποίου αποδίδεται στην ειδησεογραφική ομάδα της ιστοσελίδας …… (…………..) και αναρτήθηκε με την έγκριση του δεύτερου εναγομένου, συνοδεύτηκε από φωτογραφία του προσώπου του ενάγοντος, μαζί με άλλα πρόσωπα κατηγορουμένων στην ίδια υπόθεση και τις λέξεις – κλειδιά «…………» και «Εγκληματική Οργάνωση», είναι αναρτημένο στην ιστοθέση : ………… αναδημοσιεύθηκε 216 φορές, έλαβε 58 σχόλια, και έχει κατά περιεχόμενο ως εξής : «Μια «συμμορία», την οποία βάσει του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών, αποτελούν ο μεγαλομέτοχος -πλέον – του … ………., η ηγεσία της ΕΠΟ την περίοδο 2012 – 2014, ήτοι οι ……………. καθώς και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας της ΕΠΟ, …. και …., ο οποίος έκανε τους ορισμούς διαιτητών στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας και μετά μαζί με τον ……., που έβαζε τους παρατηρητές, έλεγχαν την απόδοσή τους! Σε όλο το στάδιο της προδικασίας η κατηγορία για την «εγκληματική οργάνωση» δεν ήταν «αφήγημα των αντιπάλων του …..», όπως με ξεδιάντροπο τρόπο πλασάρουν τα Γκεμπελίστικα ΜΜΕ που πρόσκεινται στη «Συμμορία», αλλά οι αποδιδόμενες κατηγορίες από τους εισαγγελείς και ανακριτές …, …. και ….. που είχαν ασχοληθεί με την υπόθεση. Η «εγκληματική οργάνωση» έπαψε να υφίσταται και μετετράπη σε «Συμμορία» για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι αφαιρέθηκαν μια σειρά αδικημάτων, όπως απάτη, εκβίαση και ηθική αυτουργία σε έκρηξη, που δικαιολογούσαν την ύπαρξη «εγκληματικής οργάνωσης». Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η κατηγορία της αλλοίωσης αποτελέσματος παρότι αποτελεί κακούργημα από το 2012 δεν έχει περιληφθεί στα περιοριστικά αδικήματα του ποινικού κώδικα που δικαιολογούν την «εγκληματική οργάνωση» (αρ. 187 παρ. 1), παρότι η Εισαγγελέας Εφετών, ………….., που ήταν εισαγγελέας στις δίκες του «μικρού …….» το έχει εισηγηθεί σε δημόσιες ομιλίες της για τη ποινική αντιμετώπιση της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο. Κατά τα λοιπά η δράση του …………………… και των «συντρόφων» του στην ΕΠΟ έχει και τα τρία στοιχεία που απαιτούνται για να προσδιοριστούν ως «εγκληματική οργάνωση». Και τα στοιχεία αυτά είναι : α) Συμμετοχή τριών και άνω προσώπων β) Δομή με αρχηγό ή διευθυντήριο και γ) Δράση σε βάθος χρόνου Άρα το μοναδικό αφήγημα ήταν ότι η «Εγκληματική Οργάνωση» δεν υπήρξε ποτέ. Υπήρχε, λειτούργησε ως τέτοια (σύμφωνα με ακέραιους εισαγγελικούς λειτουργούς) και θα φανεί στο άμεσο μέλλον αν θα ξαναυπάρξει…». Στο παραπάνω δημοσίευμα περιέχονται πληροφορίες σχετικά με την μετατροπή της κατηγορίας σε βάρος του ενάγοντα από εγκληματική οργάνωση σε συμμορία και την αποδοχή εκ μέρους του συντάκτη της άποψης ότι θα μπορούσε σε βάρος του ενάγοντος να επανέλθει στο μέλλον η κατηγορία για εγκληματική οργάνωση. Η ανάρτηση αυτή δεν περιέχει ισχυρισμό ή διάδοση ψευδούς για τον ενάγοντα γεγονότος, και άρα δεν είναι συκοφαντικό, όπως ορθά έκανε δεκτό και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, απορριπτομένου του τρίτου λόγου της Β έφεσης του εκκαλούντος,  το περιεχόμενο δε και το ύφος του κειμένου, παρότι σ’ αυτό επαναλαμβάνεται η θέση του συντάκτη ότι ο ενάγων είχε εμπλοκή με εγκληματική οργάνωση,  δεν υπερβαίνει το επιβαλλόμενο αναγκαίο μέτρο στα πλαίσια του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος ενημέρωσης του κοινού, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι στηρίζεται σε απόψεις που διατυπώθηκαν κατά την εξέλιξη της ποινικής διαδικασίας από εισαγγελικούς και δικαστικούς λειτουργούς, δεκτής γενομένης κατ’ ουσία της σχετικής ένστασης (367 παρ. 1 γ ΠΚ) των εναγομένων, στα πλαίσια του δυσφημιστικού χαρακτήρα του δημοσιεύματος, όπως ορθά δέχτηκε το πρωτόδικο δικαστήριο, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου τρίτου λόγου της υπό στοιχ. Β έφεσης κατά το μέρος που αφορά στο επίμαχο δημοσίευμα. Πέραν των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε ότι με το παραπάνω δημοσίευμα επήλθε παραβίαση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του ενάγοντα, πλην, όμως, εσφαλμένα, κατά παραδοχή του τρίτου λόγου της υπό στοιχ. Α έφεσης (4^η αιτίαση) ως βάσιμου, αφού στο αγωγικό δικόγραφο δεν περιλαμβάνεται σχετική αξίωση του ενάγοντα. Στις 12.11.2017, ώρα 21.01 αναρτήθηκε στον ως άνω διαδικτυακό ιστότοπο, δημοσίευμα με τίτλο «Η μύτη συνηθίζει…» και παράτιτλο «Στον …. αποδείχθηκε περίτρανα την τελευταία δεκαπενταετία πως η νίκη και τα τρόπαια δεν τους βρωμάνε ό,τι χέρια κι αν τα σηκώνουν. Η σύνταξη του άνω δημοσιεύματος αποδίδεται στον …………. και το δημοσίευμα συνοδεύεται από φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται ο ενάγων να κρατάει ένα κύπελλο. Το κείμενο είναι αναρτημένο στην ιστοθέση: ………. με την έγκριση του δεύτερου εναγομένου, αναδημοσιεύθηκε 108 φορές, έλαβε 62 σχόλια και το περιεχόμενό του έχει ως εξής : «Αυτούς τους λίγους μήνες που θα χρειαστεί να λείψει ο κύριος ………., θα βοηθήσω αποδεχόμενος την τιμητική του πρόταση” και “με τέτοια πράγματα, σαν αυτό το παραπεμπτικό βούλευμα, η συσπείρωση είναι καθολική “. Δεν είναι λόγια του ….., δεν είναι ανάρτηση (με κεφαλαία γράμματα) του ………., δεν είναι τηλεοπτικό κρεσέντο του ……., μπρος στον δύσμοιρο ………… – είναι λόγια αιρετού άρχοντα της χώρας, που τα Σαββατοκύριακα θα κάνει και τον πρόεδρο του …… ….. υπόδικου, δηλαδή… Ο ……………… τα ξεστόμισε τα παραπάνω. Μπορεί κάτι να μου έχει διαφύγει, αλλά ξέρω πως ο δήμαρχος Πειραιά είχε οικονομικές σπουδές. Δεν ήξερα πως δημιουργούν επαρκές υπόβαθρο νομικής κατάρτισης, ώστε να εκτιμά κανείς για πόσον καιρό θα βαρύνεται με περιοριστικούς όρους, ένας κατηγορούμενος, που η δίκη του ακόμη δεν έχει καν μπει στο δικαστικό καλεντάρι. Άσε που το βούλευμα είναι τελεσίδικο, μόνο ως προς τις παραπομπές. Όχι ως προς τις απαλλαγές κι ας παπαγαλίζουν διαφορετικά τα ενεργούμενα. Αλλά για το δεύτερο σκέλος, ο προεδροδήμαρχος είναι πολύ ακριβής. Δεν υπάρχει πρόεδρος του ….. ή μεγαλομέτοχός του, που να έμπλεξε δικαστικά (και δεν είναι και… λίγοι) και που να μην είχε την στήριξη μιας πλατιάς ερυθρόλευκης μάζας. Δεν υπήρξε δηλαδή κατηγορούμενος ηγέτης του …., να μην απόλαυσε των υπηρεσιών αυτού που ονομάζεται οπαδικός στρατός. Αν ο δήμαρχος λέει πως η στήριξη είναι καθολική, ξέρει καλύτερα τον …., έτσι θα είναι. Πράγματι, δε φαίνεται να υπάρχει (ακόμη…) αξιόλογου εύρους ερυθρόλευκος πληθυσμός, που η φωνή του να ακούγεται στον δημόσιο διάλογο και να κρατά σοβαρές αποστάσεις από τον κατηγορούμενο, πρώην πρόεδρο της ΠΑΕ. Θα μου πει κανείς το “….” που τόλμησε, είδε να ζωγραφίζεται στο… κούτελό του ένας στόχος, για να παίζουν σημάδι όσοι αρέσκονται να κυνηγούν σαν κακοποιημένα σκυλιά, εκείνους που επικηρύσσουν τα αφεντικά τους. Κι έτσι ακόμη, περίπου ακατανόητα (;), ο οργανισμός του ….., συντάσσεται με άλλον έναν ηγέτη που τα αλισβερίσια του με τη δικαιοσύνη μοιάζει να μην έχουν τελειωμό. Δίχως καν να περιμένει μια αθώωση… Ο υπόλοιπος φίλαθλος κόσμος και η κοινωνία στην πλειονότητά της παρακολουθεί την καθολική συσπείρωση, την καθολική έκπτωση και ξέρει πως δε θα επικρατήσει ποτέ καθολική ντροπή. Όπως δεν υπήρξε ποτέ σοβαρό κύμα αντίδρασης όταν όλα τα σκέπαζε η φοβέρα και η καταχνιά. Γιατί η διάβρωση είναι σχεδόν καθολική. Γιατί στον ….. αποδείχθηκε περίτρανα την τελευταία δεκαπενταετία πως η νίκη και τα τρόπαια, δε τους βρωμάνε, ό,τι χέρια κι αν τα σηκώνουν. Έτσι είναι. Δεν έχει πρόβλημα όποιος εργάζεται για χρόνια στην αποκομιδή απορριμμάτων, σε βυρσοδεψείο, σε νεκροτομείο… Η μύτη συνηθίζει». Στο παραπάνω δημοσίευμα, ο ενάγων χαρακτηρίζεται υπόδικος, όπως και ήταν κατά το χρόνο εκείνο. Περαιτέρω, περιγράφεται ως άνθρωπος που είχε την ομάδα του, την ΠΑΕ ……  ως οπαδικό στρατό, που επί μία δεκαπενταετία είχε νίκες και τρόπαια δυνάμει έκνομων ενεργειών. Η αλήθεια ή αναλήθεια των ανωτέρω, δεν αποδείχθηκε, οι έκνομες ενέργειες, άλλωστε, στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου και η εμπλοκή της ομάδας του ενάγοντος σ’ αυτές, αποτελούσαν κατά το χρόνο του δημοσιεύματος αντικείμενο ποινικής διερεύνησης. Αποτέλεσμα τούτου είναι να μην στοιχειοθετείται ο συκοφαντικός χαρακτήρας του δημοσιεύματος, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο  εκκαλών με τον τρίτο λόγο της υπό στοιχ. Β έφεσής του ως προς το επίμαχο δημοσίευμα. Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση, συντρέχει ο δυσφημιστικός χαρακτήρας του δημοσιεύματος, αφού οι χρησιμοποιούμενες εκφράσεις «Γιατί στον …. αποδείχθηκε περίτρανα την τελευταία δεκαπενταετία πως η νίκη και τα τρόπαια, δε τους βρωμάνε, ό,τι χέρια κι αν τα σηκώνουν. Έτσι είναι. Δεν έχει πρόβλημα όποιος εργάζεται για χρόνια στην αποκομιδή απορριμμάτων, σε βυρσοδεψείο, σε νεκροτομείο… Η μύτη συνηθίζει…» ενέχουν απαξιωτική χροιά της τιμής και της υπόληψης του ενάγοντος, ο οποίος εμφανίζεται ως αρχηγός της ομάδας του …. που με παράνομες μεθοδεύσεις κέρδιζε τα πρωταθλήματα, απεικονιζόμενος σε φωτογραφία να σηκώνει ένα κύπελλο, με αποτέλεσμα να μην γεννάται αμφιβολία ως προς το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται το δημοσίευμα, παρά τα όσα αντίθετα υποστηρίζουν οι εκκαλούντες της υπό στοιχ. Α έφεσης με τον πρώτο λόγο (2^η αιτίαση), επικαλούμενοι το ότι το δημοσίευμα αναφέρεται στην τελευταία δεκαπενταετία ενώ ο ενάγων ανέλαβε την ομάδα του …… το 2011, χωρίς όμως να παραθέτουν φωτογραφίες άλλων παραγόντων άλλης ομάδας. Οι εκφράσεις αυτές είναι απαξιωτικές και ονειδιστικές, υπερβαίνουν τα πλαίσια του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος πληροφόρησης του κοινού και απέχουν από την καλόπιστη, σκωπτική και χιουμοριστική κριτική, βάσει και της συναλλακτικής υποχρέωσης του τύπου για το σεβασμό της προσωπικότητας, όπως αβάσιμα ισχυρίζονται οι εναγόμενοι με τον ίδιο ως άνω λόγο της έφεσής τους (2^η αιτίαση, 1^ος λόγος της Α έφεσης), ενώ χρησιμοποιήθηκαν απ’ το συντάκτη του άρθρου και εγκρίθηκαν απ’ τον δεύτερο εναγόμενο, με  σκοπό  πλήξης της τιμής και της υπόληψης του ενάγοντος. Κατόπιν τούτων, τυγχάνει βάσιμη κατ’ ουσία η σχετική αντένσταση (367 παρ. 2β ΠΚ) του ενάγοντος, που προτάθηκε παραδεκτά και νόμιμα με την από 13-5-2019 προσθήκη-αντίκρουση στο πρωτόδικο δικαστήριο, όπως ορθά δέχθηκε και το τελευταίο, απορριπτομένου ως αβάσιμου του πρώτου λόγου (1^η και 2^η αιτίαση) της υπό στοιχ. Α έφεσης όσον αφορά στο εν λόγω δημοσίευμα. Τέλος, η αναφορά στην αθλητική  εφημερίδα ……….. και τη στοχοποίησή της, είναι ασαφής και δεν αφορά σε συγκεκριμένο γεγονός, για να κριθεί η αλήθεια ή αναλήθειά του ούτε αποδίδεται συγκεκριμένα στον ενάγοντα. Δεν είναι επομένως η συγκεκριμένη περικοπή ούτε συκοφαντική ούτε δυσφημιστική/εξυβριστική, όπως επίσης ορθά δέχθηκε το πρωτόδικο δικαστήριο, παρά τα όσα αβάσιμα υποστηρίζει σχετικά ο εκκαλών της υπό στοιχ. Β έφεσης για το συγκεκριμένο δημοσίευμα στον 3^ο λόγο έφεσης. Λίγες μέρες αργότερα, στις 19.12.2017 και ώρα 01.19, στον ανωτέρω διαδικτυακό τόπο αναρτήθηκε, δημοσίευμα με τίτλο «Οριστικό: Ξανά για Εγκληματική Οργάνωση …………………… και άλλοι επτά!» και παράτιτλο «Πλήρης επιβεβαίωση του ……. για την αναίρεση του βουλεύματος ………, για τη «σύσταση συμμορίας» και οι κατηγορίες περί «εγκληματικής οργάνωσης» επιστρέφουν για …………………. κι άλλους επτά», η σύνταξη του οποίου αποδίδεται στην ειδησεογραφική ομάδα της ιστοσελίδας www……………….. και το οποίο συνοδεύτηκε από φωτογραφία του προσώπου του ενάγοντος μπροστά από την επιγραφή «ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ» που είναι αναρτημένο στον ιστότοπο:………………   με την έγκριση του δεύτερου εναγομένου και με το ακόλουθο  περιεχόμενο : «Η εκπομπή «……….» αποκάλυψε το περιεχόμενο της έκθεσης αναίρεσης του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ……….., κατά του βουλεύματος του ……. στην υπόθεση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όπως σας είχε αποκαλύψει από την περασμένη Παρασκευή το ……. ο κ. ……. πέταξε στα σκουπίδια το βούλευμα για τη «συμμορία» ασκώντας αναίρεση κατά της απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, το οποίο αποφάνθηκε να μη γίνει κατηγορία για απάτη και εκβίαση κατά των ………………….. Έτσι, λοιπόν, για τους παραπάνω οκτώ κατηγορούμενους επιστρέφουν οι κατηγορίες περί «Εγκληματικής Οργάνωσης»! Συγκεκριμένα ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου εκτιμά ότι το Συμβούλιο Εφετών «υπέπεσε στην πλημμέλεια της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, καθώς στο αιτιολογικό του βουλεύματος αναφέρεται ότι η ένωση των κατηγορουμένων δεν έχει τα χαρακτηριστικά της εγκληματικής οργάνωσης, αλλά αυτά της συμμορίας, χωρίς, όμως, η παραδοχή αυτή να θεμελιώνεται επαρκώς». Παράλληλα ο …………. διαπιστώνει «έλλειμμα αιτιολογίας και μη παράθεση θεμελιωτικών πραγματικών περιστατικών» για την παραπομπή των υπόλοιπων κατηγορουμένων (………..)». Το άνω δημοσίευμα, που έλαβε 219 σχόλια, αναπαράγει περιεχόμενο τηλεοπτικής εκπομπής, και αναρτήθηκε δύο ημέρες μετά την άσκηση αναίρεσης από τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου στο …………./17-11-2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, για την μετατροπή της κατηγορίας από εγκληματική οργάνωση σε συμμορία. Στο δημοσίευμα περιέχονται πληροφορίες για τους λόγους της ασκηθείσας αναίρεσης και σε ό,τι αφορά στον ενάγοντα γίνεται λόγος για την επιστροφή της σε βάρος του κατηγορίας για εγκληματική οργάνωση, ωσάν αυτή να είναι βέβαιη, παρότι εκκρεμούσε η συζήτηση της ασκηθείσας αναίρεσης ενώπιον του Αρείου Πάγου. Το δημοσίευμα αυτό δεν αποδείχθηκε ότι περιείχε ψευδείς πληροφορίες σε σχέση με τον ενάγοντα εν γνώσει των εναγομένων, ούτε αποδείχθηκε ότι οι τελευταίοι παρέθεσαν εν γνώσει τους ψευδώς ότι η έλλειψη αιτιολογίας ως λόγος αναίρεσης του …../2018 βουλεύματος αφορούσε μόνο στους λοιπούς κατηγορούμενους και όχι στον ενάγοντα. Με τον τρόπο δε που είναι διατυπωμένο το συγκεκριμένο δημοσίευμα, πληρούνται οι κανόνες και το δικαιολογημένο ενδιαφέρον των εναγομένων να πληροφορήσουν το αναγνωστικό τους κοινό, αφού δεν περιλαμβάνονται απαξιωτικές εκφράσεις και τηρήθηκαν ήπιοι τόνοι στην εκφορά του λόγου του συντάκτη. Ως εκ τούτου δεν συντρέχει συκοφαντικός ή δυσφημιστικός/εξυβριστικός χαρακτήρας αυτού. Τα όσα ισχυρίζεται ο εκκαλών της υπό στοιχ. Β έφεσης σχετικά με τον προσβλητικό και δη συκοφαντικό ή σε κάθε περίπτωση δυσφημιστικό χαρακτήρα του άνω δημοσιεύματος είναι αβάσιμα, όπως και το πρωτόδικο δικαστήριο εξέλαβε σιωπηρά, και ως εκ τούτου ο τρίτος λόγος της έφεσής του ως προς το σκέλος αυτό πρέπει να απορριφθεί. Το πρωτόδικο δικαστήριο δέχθηκε ότι με το συγκεκριμένο δημοσίευμα παραβιάστηκαν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ενάγοντος, που αφορούσαν στην ασκηθείσα αναίρεση απ’ τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σε βάρος του παραπεμπτικού με αρ. …../2017 παραπεμπτικού βουλεύματος, με τη μορφή της διάδοσής τους, χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του ενάγοντος ή άδεια της αρμόδιας Αρχής,  με υπαιτιότητα του δεύτερου εναγόμενου, που δεν έλαβε υπόψη του ότι σε βάρος του ενάγοντος είχε ασκηθεί ποινική δίωξη και η ποινική διαδικασία παρέμενε εκκρεμής με αβέβαιη έκβαση, και με γνήσια αντικειμενική ευθύνη της πρώτης εναγομένης, προσβάλλοντας την προσωπικότητά του.  Το πρωτόδικο δικαστήριο, όμως, με την ανωτέρω κρίση του εξέλαβε εσφαλμένα ότι υπήρχε η σχετική αξίωση του ενάγοντα σε σχέση με το συγκεκριμένο δημοσίευμα, πράγμα όμως, που δεν προκύπτει απ’ το αγωγικό δικόγραφο, όπου ο ενάγων αναφερόμενος στο συγκεκριμένο δημοσίευμα κάνει λόγο μόνο για τον συκοφαντικό άλλως δυσφημιστικό/ εξυβριστικό  χαρακτήρα αυτού και όχι για την παραβίαση των ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων. Ως εκ τούτου, πρέπει αφού γίνει δεκτός ο τρίτος (4^η αιτίαση) λόγος της υπό στοιχ. Α έφεσης, να απορριφθεί η αγωγή ως ουσία αβάσιμη ως προς το εν λόγω κεφάλαιο.  Τέλος, αποδείχθηκε ότι τα άνω προσβλητικά της προσωπικότητας του ενάγοντος δημοσιεύματα και δη το από 12-3-2018, τα τρία από 8-11-2017 και το από 12-11-2017 δημοσίευμα,  παρέμειναν για μεγάλο χρονικό διάστημα απ’ την ανάρτησή τους, όπως προκύπτει απ’ τις μαρτυρικές καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που λήφθηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, δημοσιευμένα στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα των εναγομένων, το πρώτο δε εξ αυτών (12-3-2018) και αυτό της 8^ης-11-2017 (ώρα 8.00) ακόμη και μέχρι το χρόνο συζήτησης της αγωγής (8-5-2019) στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας του ενάγοντος στο ακροατήριο του πρωτόδικου δικαστηρίου. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο ενάγων παρέμεινε για το μεγάλο χρονικό διάστημα εκτεθειμένος στο αναγνωστικό κοινό της ιστοσελίδας των εναγόμενων. Ο ενάγων, πριν ασκήσει την ένδικη αγωγή,  επέδωσε στους εναγόμενους στις 15-3-2018 εξώδικη δήλωση-διαμαρτυρία, καλώντας τους να αποσύρουν απ’ την ιστοσελίδα τους τα δημοσιεύματα εντός διαστήματος δέκα (10) ημερών, πλην, όμως, δίχως αποτέλεσμα. Η συμπεριφορά, όμως, αυτή των εναγομένων απέναντι στον ενάγοντα δεν ήταν πρωτοφανής, αλλά είχε εκδηλωθεί με όμοιο τρόπο στο παρελθόν, μετά δε από δικαστική διαμάχη που έλαβε χώρα ανάμεσά τους, εκδόθηκε η 347/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά, που δίκασε μετά από έφεση κατά της 2/1017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, και με την οποία οι εναγόμενοι είχαν υποχρεωθεί, μεταξύ άλλων, να παραλείπουν στο μέλλον τη σύσταση και  διατήρηση αρχείου προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος σχετιζόμενων με την ΑΒΜ …… δικογραφία της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Αθηνών και τη δημοσιοποίησή τους με οποιονδήποτε τρόπο, με την απειλή χρηματικής ποινής για κάθε παραβίαση της υποχρέωσης αυτής και, επιπλέον, καταδικάστηκαν σε χρηματική ικανοποίηση του ενάγοντα λόγω της επελθούσας ηθικής του βλάβης απ’ την παραβίαση προσωπικών του δεδομένων. Απ’ όλα τα παραπάνω  σε συνδυασμό, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη απ’ την υπαίτια και παράνομη συμπεριφορά των εναγομένων, όπως αυτή αναλυτικά περιγράφηκε, για την ανόρθωση της οποίας πρέπει, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, της ανθρώπινης εμπειρίας και λογικής, να του επιδικαστεί ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000) ευρώ, το οποίο το παρόν Δικαστήριο κρίνει εύλογο, εφαρμοζομένης της αρχής της αναλογικότητας  (άρ. 25 Συντάγματος), λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των δημοσιευμάτων και σταθμιζομένων του είδους, της έντασης, της επαναληπτικότητας και της διάρκειας της προσβολής, του μέσου τέλεσης αυτής, σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό και τη δημοσιότητα που έλαβε, του βαθμού της υπαιτιότητας των εναγομένων (εκτός απ’ την πρώτη εναγομένη, η ευθύνη της οποίας είναι γνήσια αντικειμενική), της επαγγελματικής, κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης του ενάγοντος και  των εναγομένων, δεκτού γενομένου του τέταρτου λόγου της υπό στοιχ. Α έφεσης των εκκαλούντων και απορριπτομένου του αντίστοιχου τέταρτου λόγου της υπό στοιχ. Β έφεσης του εκκαλούντος.  Επομένως, πρέπει αφού γίνουν δεκτοί όσοι εκ των λόγων της υπό στοιχ. Α και της υπό στοιχ. Β έφεσης αναφέρθηκαν παραπάνω, πρέπει να γίνουν δεκτές ως βάσιμες εν μέρει και οι δύο εφέσεις και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στα πλαίσια που προσβάλλεται με αυτές.  Ακολούθως, πρέπει αφού κρατηθεί και δικασθεί από το παρόν δικαστήριο η από 20-9-2018 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2018 αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος στον ενάγοντα το ποσό των τριάντα πέντε (35.000) ευρώ με το νόμιμο τόκο απ’ την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την ολοσχερή εξόφληση, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να αποσύρουν τα ήδη δημοσιευμένα από 12-3-2018, από 8-11-2017 και από 12-11-2017 δημοσιεύματα απ’ την ιστοσελίδα  ……………, με την απειλή σε βάρος τους χρηματικής ποινής ύψους πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε ημέρα που θα παραλείπουν να συμμορφωθούν με την απόφαση, διατάσσει τη δημοσίευση περίληψης της παρούσας στον ιστότοπο ιδιοκτησίας και διαχείρισης της εναγομένης…….., με την απειλή σε βάρος τους χρηματικής ποινής ύψους πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε ημέρα που θα παραλείπουν να συμμορφωθούν με την απόφαση, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι  να απέχουν στο μέλλον από κάθε προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος με προσβλητικά δημοσιεύματα και με τη δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων όπως και να παραλείπουν στο μέλλον τη σύσταση και διατήρηση αρχείου προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος και την επέμβαση σ’ αυτό, την επεξεργασία τους και τη δημοσιοποίησή τους με οποιονδήποτε τρόπο σε σχέση με τη δικογραφία με ΑΒΜ …… της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, αφού δεν αποδείχθηκε ότι υπάρχει άλλη εκκρεμής σε βάρος του, δεκτού γενομένου κατ’ ουσία του σχετικού αιτήματος του ενάγοντος κατά παραδοχή του δεύτερου λόγου της έφεσής του, αφού αποδείχθηκε ότι οι εναγόμενοι διατηρούν διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων και δη ευαίσθητων προσωπικού χαρακτήρα του ενάγοντος, που είναι προσιτό με γνώμονα κριτήρια, όπως το όνομα της ιστοσελίδας, τον τίτλο δημοσιεύματος ή στοιχεία που εμπεριέχονται σ’ αυτόν, όπως π.χ. το όνομα του  ενάγοντος, ημερομηνία δημοσίευσης κπλ., σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στο από 8-11-2017 (ώρα 8.00) δημοσίευμα στην ιστοσελίδα των εναγομένων, όπου αναφέρεται η δυνατότητα του αναγνωστικού κοινού να ανατρέχει στα δημοσιεύματα με θέμα τον ενάγοντα (όπως αναλυτικά παρατέθηκε παραπάνω στο οικείο δημοσίευμα), με την απειλή σε βάρος τους χρηματικής ποινής ύψους πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε παραβίαση της εν λόγω υποχρέωσης  κατά τα όσα ειδικότερα αναφέρονται στο διατακτικό στη συνέχεια. Τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας τους και ανάλογα με την έκταση αυτής (178, 183 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, σε βάρος των εναγομένων, όπως ορίζεται στο διατακτικό της απόφασης. Τέλος, Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση των κατατεθέντων απ’ τους εκκαλούντες των ένδικων εφέσεων, αντίστοιχα, παραβόλων στο δημόσιο ταμείο κατ’ άρ. 495 παρ. 3 ΚΠολΔ .

ΓΙΑ  ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τη με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./2021 και …./2021 (υπό στοιχ. Α) έφεση, τους με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./2022 πρόσθετους λόγους έφεσης και τη με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./2022 …./2022 (υπό στοιχ.) Β έφεση.

ΔΕΧΕΤΑΙ τις εφέσεις και τους πρόσθετους λόγους  τυπικά και κατ’ ουσία.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 1232/2020 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.

ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την από 20-9-2018 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2018 αγωγή.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος στον ενάγοντα το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000) ευρώ με το νόμιμο τόκο απ’ την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την ολοσχερή εξόφληση.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να αποσύρουν τα ήδη δημοσιευμένα από 12-3-2018, από 8-11-2017 και από 12-11-2017 δημοσιεύματα απ’ την ιστοσελίδα…………..

ΑΠΕΙΛΕΙ  σε βάρος των εναγομένων χρηματική ποινή ύψους πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε ημέρα που θα παραλείπουν να συμμορφωθούν με την προηγούμενη διάταξη.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη δημοσίευση περίληψης της παρούσας στον ιστότοπο ιδιοκτησίας και διαχείρισης της εναγομένης………..

ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος των εναγομένων  χρηματική ποινή ύψους πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε ημέρα που θα παραλείπουν να συμμορφωθούν με την προηγούμενη διάταξη.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να απέχουν στο μέλλον από κάθε προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος με προσβλητικά δημοσιεύματα και με τη δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών του δεδομένων όπως και να παραλείπουν τη δημοσίευση, τη σύσταση και διατήρηση αρχείου προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, την επέμβαση σ’ αυτό, την επεξεργασία τους και τη δημοσιοποίησή τους με οποιονδήποτε τρόπο σε σχέση με την ΑΒΜ ……… δικογραφία της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών.

ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος των εναγομένων χρηματική ποινή ύψους πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε παραβίαση της προηγούμενης διάταξης.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας σε βάρος των εναγομένων, τα οποία ορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων (4.500) ευρώ.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στους εκκαλούντες των παραβόλων του Δημοσίου εκάστης έφεσης με αρ. ………….. στους εκκαλούντες της υπό στοιχ. Α έφεσης και με αρ. ……… στον εκκαλούντα της υπό στοιχ. Β έφεσης.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 15.2.2024 και δημοσιεύθηκε στις 29.2.2024 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους με παρούσα τη γραμματέα..  

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ